بازار ثانویه فارکس

سوننشن در نهایت خاطرنشان کرد: "من به طور کلی می گویم که سرمایه گذاران مطمئناً قبل از اینکه به فکر دریافت هرگونه نقدینگی باشند، به این فکر می کنند که قیمت سهام نسبت به ارزش واقعی و بومی بیت کوین، کجا قرار دارد."

با آزاد شدن سهام GBTC، آیا بیت کوین به زیر 30 هزار دلار سقوط می کند؟

قیمت بیت کوین در محدوده 30 تا 40 هزار دلار تحت فشار و نوسان قرار دارد. در همین حین معامله گران، منتظر سهام GBTC به ارزش 16000 بیت کوین هستند، که در ژوئیه قابلیت معامله توسط سرمایه گذاران را پیدا می کند.

اینکه آیا فروش بالقوه سهام مرتبط با یک صندوق سرمایه گذاری چند میلیارد دلاری بیت کوین (BTC) می تواند قیمت ارزهای رمزنگاری شده را وادار به سقوط کند، به یک بحث داغ در میان تحلیلگران فضای کریپتو تبدیل شده است.

پرمیوم Grayscale منفی باقی خواهد ماند

Grayscale Bitcoin Trust، بزرگترین مدیریت دارایی های دیجیتال جهان است که به سرمایه گذاران نهادی امکان می دهد از طریق سرویسی ازین شرکت که GBTC نام دارد، در بازار بیت کوین حضور داشته باشند. سرمایه گذاران با پرداخت بیت کوین یا دلار آمریکا سهام GBTC را مستقیماً از طریق Grayscale بصورت عرضه خصوصی، خریداری می کنند.

با این وجود، سرمایه گذاران می توانند سهام GBTC خود را پس از یک دوره شش ماهه فریز، در بازارهای ثانویه به اشخاص دیگر بفروشند. بنابراین، وقتی قیمت بازار در زمان فروش از ارزش دارایی بومی (NAV) عبور کند، پیش بینی می کنند که با مقداری پرمیوم این فروش انجام شود.

از طرف دیگر، فروش سهام GBTC وقتی قیمت بازار به زیر NAV برسد، با مقداری ضرر همراه خواهد بود. بنابراین اگر سرمایه گذاران تصمیم بگیرند منابع GBTC خود را به فروش برسانند، مجبورند این کار را با یک مقدار خسارت مالی انجام دهند. به این دلیل که این سهم از 24 فوریه 2021 با پرمیومی پایین تر از سطح (NAV) خود عرضه شده است.

_{پرمیوم GBTC ماه هاست که منفی بوده است. منبع: ByBt.com}

برخی از تحلیلگران، از جمله استراتژیست های JPMorgan، بر این باورند که سرمایه گذاران مذکور حداقل بخشی از دارایی GBTC خود را پس از دوره رفع فریز جولای به فروش می رسانند، بنابراین فشار بیشتری بر روند نزولی بیت کوین وارد خواهد شد.

نیکولاس پانیگیرتزوگو، استراتژیست اصلی JPMorgan، در یادداشتی به مشتریان خود گفت:

"علی رغم اصلاحاتی که هفته گذشته رخ داد، ما همچنان تمایلی نداریم تا چشم انداز منفی خود را برای بازارهای بیت کوین و رمزنگاری به طور کلی کنار بگذاریم. بنابراین علیرغم برخی پیشرفت ها، سیگنال های ما به طور کلی خرسی باقی خواهند ماند"

با این وجود، دیگر تحلیلگران بر این باورند که این رویداد، حجم فروشندگان را در ماه جولای از بازار کاهش می دهد و با ایجاد نوسان و پتانسیل صعودی، راه را برای زدن رکورد های قیمتی بالاتر هموار می کند.

آیا قیمت بیت کوین با زمان رفع فریز سهام Grayscale ارتباط دارد؟

پانیگیرتزوگلو توضیح داد که سهام GBTC با عرضه پرمیومی 40 درصدی مورد اقبال شدید در ماه دسامبر قرار گرفت. ورودی سرمایه به صندوق بیت کوین Grayscale چیزی حدود 2 میلیارد دلار بود که با 1.7 میلیارد دلار در ماه ژانویه ادامه پیدا کرد.

این بدان معناست که سهامی به ارزش حدودی 140،000 بیتکوین در انتهای ماه جولای رفع فریز خواهد شد. حدود 139،000 بیت کوین قبلاً از اواسط آوریل تا اواسط ژوئن آزاد شده است، دوره ای که شاهد سقوط BTC / USD از حدود 65،000 $ تا 28،800 $ بودیم.

لین آلدن، بنیانگذار شرکت استراتژی سرمایه گذاری Lyn Alden، با اشاره به همبستگی بین سقوط قیمت بیت کوین و دوره های رفع فریز سبد GBTC در Grayscale، خاطرنشان کرد که همین امر می تواند با رفع شدن فریز بیشتر سهام در ماه جولای اتفاق بیفتد.

_{تاریخ های رفع فریز سهام Grayscale. منبع: Bybt.com}

آلدن اشاره کرد که این همبستگی به کاهش اقبال "تجارت بی طرف آربیتراژ" گری اسکیل اشاره دارد.

در معاملات آربیتراژ، سرمایه گذاران نهادی (مانند صندوق های سرمایه گذاری) برای خرید سهام GBTC، بیت کوین وام می گیرند. سپس، پس از انقضا فریز، این سرمایه گذاران سهام GBTC را به بازارهای ثانویه به سرمایه گذاران خرده فروش، و به طور معمول با مقداری پرمیوم و صرف برات می فروشند. سپس، آنها بیت کوین وام گرفته شده را به وام دهندگان خود پس می دهند و اختلاف را به جیب می زنند.

آلدن اواخر روز دوشنبه در توئیتی نوشت: "بخشی از روند افزایشی در نیمه دوم سال 2020 به دلیل تجارت آربیتراژ گری اسکیل بود که یک تن بیت کوین به داخل مکید."

همچنین اضافه کرد:

"وقتی ETF ها و سایر روش های جدید دسترسی به بیت کوین، GBTC را کمتر منحصر به فرد کرد، پرمیوم از بین رفت و بنابراین تجارت بی طرف با اقبال کمتری رو به رو شد."

_{مدیران سرمایه گری اسکیل، فروش سهام GBTC را پس از فوریه 2021 متوقف كردند. منبع: ByBt.com}

اما، طبق گفته دیوید لیفچیتز از ExoAlpha، استراتژی آربیتراژ ممکن است در سقوط بیت کوین نقش داشته باشد، اما علت اصلی آن نبوده است.

این مدیر ارشد سرمایه گذاری خاطرنشان کرد که استراتژی تجارت آربیتراژ GBTC، در واقع برای سرمایه گذاران با سرمایه های بزرگ است. دلیل این امر آن است که در دوره قفل GBTC نیاز به شرت کردن بیت کوین دارند، تا هزینه ها و خطر های احتمالی ناشی از تغییرات قیمتی و آربیتراژ را پوشش دهد.

او به Cointelegraph گفت: "و در مورد خریداران ساده سهام GBTC در مقابل BTC که در کنارش بیت کوین را شرت نکردند، سود آنها به قیمتی که GBTC را خریداری کرده اند بستگی دارد: اگر آنها بین 40K تا 60K $ خریداری کرده اند، آنها امروز در ضرر هستند و ممکن است هنوز نخواهند بفروشند تا منتظر کاهش ضرر خود باشند".

مایکل Sonnenshein، مدیر اجرایی Grayscale، به Barron گفت که سرمایه گذاران سهام GBTC را با چشم انداز میان مدت و بلند مدت خریداری می کنند. بنابراین ممکن است آنها نخواهند بلافاصله پس از باز شدن فریز، دارایی خود را به فروش برسانند.

سوننشن در نهایت خاطرنشان کرد:

"من به طور کلی می گویم که سرمایه گذاران مطمئناً قبل از اینکه به فکر دریافت هرگونه نقدینگی باشند، به این فکر می کنند که قیمت سهام نسبت به ارزش واقعی و بومی بیت کوین، کجا قرار دارد."

بازار ثانویه چیست؟

بازار ثانویه (secondary markets) مکانیزمی کاربردی را به وجود می آورد تا بعد از اینکه در مرحله پذیره نویسی، اوراق بهادار در بازار اولیه به فروش رسیدند، سرمایه گذاران بتوانند آنها را دوباره خرید و فروش کنند. بازارهای اولیه بدون وجود بازارهای ثانویه نمی توانند به خوبی فعالیت کنند. اگر یک سرمایه گذار پس از آنکه اوراق بهاداری را خریداری کرد، تمایل نداشته باشد آن را تا موعد سررسید نگهداری کند باید بتواند به راحتی و با کمترین هزینه اوراق خود را بفروشد. وجود بازارهای ثانویه فعال این اطمینان را برای خریداران اوراق بهادار فراهم می سازند تا آنها بتوانند در هر زمانی که بخواهند اوراق بهادار خود را در این بازارها بفروشند. البته چنین فروشی می تواند با زیان نیز همراه باشد. اما گاهی زیان بهتر از آن است که سرمایه گذار اصلا نتواند اوراق بهادار خود را بفروشد.

ساختار بازار ثانویه به چه شکلی است؟
ﺑﻮﺭﺱ ﺍﻭﺭﺍﻕ ﺑﻬﺎﺩﺍﺭ ﻣﻬﻢ ﺗﺮﻳﻦ ﻧﻬﺎﺩ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺛﺎﻧﻮﻳﻪ ﺑﺮﺍی ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ سهام و ﺍﻭﺭﺍﻕ ﺑﻬﺎﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ. بازار ثانویه مکانی است که در آن ابزارهای مالی که قبلا منتشر شده اند، مانند اوراق قرضه و سهام، مورد خرید و فروش قرار می گیرند. مثلا بازار ثانویه فارکس اگر فردی سهام یک شرکت را در مرحله پذیره نویسی خریداری کرده است و اکنون قصد فروش آن سهم به سایر سرمایه گذاران بازار را دارد باید برای فروش سهم خود به بازار ثانویه مراجعه کند. در واقع این بازار، محلی است که سرمایه گذاران، اوراق بهادار را به جای شرکت صادر کننده از دیگر سرمایه گذاران خریداری می کنند. حجم معاملات در بازار ثانویه، نسبت به بازارهای اولیه بسیار بیشتر است. این بازار با هدف امکان سازی معامله اوراق منتشر شده در بازار اولیه و افزایش قابلیت نقد شوندگی آنها ایجاد شده است. بازار ثانویه برای شرکت ها نقطه ای استراتژیک به شمار می رود که از مسیر آن می توانند روی معامله ها نظارت و کنترل داشته باشند و به تصمیم های مدیریتی خود جهت دهند.

در ابتدا، شرکت ها سهام و اوراق بهادار خود را اولین بار برای سرمایه گذاران منتشر می کنند که در اصطلاح مالی، آن را IPO (عرضه عمومی اولیه) می نامند. پس از ورود این شرکت ها در لیست بورس اوراق بهادار یعنی پس از پذیرش در بورس، سرمایه گذاران به بازار ثانویه می روند و سهام خود را به سرمایه گذاران دیگر می فروشند. سرمایه گذاران در بازار ثانویه می توانند سهام خود را بخرند یا بفروشند، سود کسب کنند یا از ضرر بیشتر در آینده جلوگیری نمایند. بازارهای جهانی مانند بورس اوراق بهادار نیویورک NYSE و نزدک (NASDAQ) نمونه هایی از بازارهای ثانویه هستند.

بازار ثانویه چه ویژگی هایی دارد؟

• هزینه معامله کمتر به دلیل حجم بالای معامله ها
• برای سرمایه گذاران نقدینگی به همراه می آورد. هر فروشنده ای که نیاز به پول نقد داشته باشد، می تواند به دلیل حضور تعداد زیادی از خریداران در این بازار، اوراق بهادار خود را به راحتی به فروش برساند.
• در بازار ثانویه، هرگونه اخبار یا اطلاعات جدید در رابطه با شرکت به سرعت در قیمت سهام آن منعکس می شود.
• عرضه و تقاضای موجود در اقتصاد به کشف قیمت در این بازار کمک می کند.
• جایگزینی برای پس انداز است.
• بازارهای ثانویه با مقررات سنگینی از جانب دولت روبرو هستند. چون منبع اصلی شکل گیری سرمایه و نقدینگی برای شرکت ها و سرمایه گذاران به حساب می آیند و این مقررات در سطح بالا، ایمنی پول سرمایه گذاران را تضمین می کند.

قیمت گذاری در بازار ثانویه چگونه صورت می گیرد؟
در بازار اولیه، قیمت اوراق بهادار از قبل و براساس قیمت اسمی تعیین می شود. اما در بازار ثانویه قیمت اوراق براساس میزان عرضه و تقاضای آن مشخص می شود. به عنوان مثال، اگر بیشتر سرمایه گذاران معتقد باشند که سهامی در آینده روند خوبی دارد، تقاضا برای آن افزایش می یابد و به همین ترتیب، قیمت آن بالا می رود. به دنبال آن اگر سرمایه گذاران احساس کنند که سهامی ارزش خود را از دست خواهد داد، برای فروش آن اقدام می کنند و در نتیجه قیمت سهام افت پیدا خواهد کرد.

اهمیت بازار ثانویه در چیست؟

1. این بازار، شاخصی خوب برای تعیین وضعیت اقتصادی یک کشور است که افزایش یا افت بازار سهام نشانگر رونق یا رکود در اقتصاد است.
2. نقدینگی را برای سرمایه گذاران تضمین می کند چون آنها می توانند در این بازار به راحتی اوراق بهادار خود را خرید و فروش کنند.
3. این بازار به سرمایه گذاران فرصتی را ارائه می دهد تا از پول ساکن خود برای کسب بازده و سرمایه گذاری استفاده کنند.
4. کمک می کند تا شرکت بر ادراک عمومی، کنترل و نظارت داشته باشد.

بازار اولیه و بازار ثانویه چه تفاوتی با هم دارند؟

1. شرکت ها پس از پذیره نویسی در بازار اولیه می توانند سهام خود را به فروش بگذارند اما پس از آن دیگر سهامشان در بازار ثانویه (بورس اوراق بهادار) مورد معامله قرار خواهد گرفت.
2. در بازار اولیه، درآمد حاصل از فروش سهام به شرکت منتشر کننده اوراق تعلق می گیرد. اما در بازار ثانویه، این درآمدها متعلق به سرمایه گذاری است که اوراق را می فروشد.
3. معمولا سرمایه گذاران خرد در بازار اولیه اوراق بهادار را خریداری نمی کنند. چون شرکت صادرکننده، اوراق خود را به صورت عمده به فروش می گذارد و خرید آن نیازمند سرمایه بزرگی است. اما در بازار ثانویه، سرمایه گذاران می توانند هر تعداد سهام مورد نظر خود را خریداری کنند.
4. در بازار اولیه فروش اوراق از طریق بانک سرمایه گذاری انجام می شود اما در بازار ثانویه، سرمایه گذاران از طریق کارگزار، معاملات خود را انجام می دهند.
5. در بازار اولیه، سرمایه گذاران سهام را به طور مستقیم از خود شرکت خریداری می کنند. اما در بازار ثانویه، سرمایه گذاران، سهام و سایر اوراق بهادار را از سایر سرمایه گذاران خریداری می کنند.
6. در بازار اولیه، شرکت ها برای اولین بار سهام خود را از طریق عرضه عمومی می فروشند. اما در بازار ثانویه، سرمایه گذاران سهامی که قبلا معامله شده است را از طریق بورس اوراق بهادار خریداری می کنند.
7. در بازار اولیه، سهام به قیمت اسمی به فروش می رسد و معمولا دچار نوسان نمی شود. اما در بازار ثانویه قیمت سهام به طور روزانه در نوسان است.

چرا بازار ثانویه مهم است؟

• مسیر خروج عالی برای سرمایه گذاران IPO

به دلیل بالا بودن نقدینگی در بازار ثانویه، بازار ثانویه فارکس صرف ریسک آن به مراتب کمتر است. شما به عنوان یک سرمایه گذار می توانید سهام خود را با بیشترین سرعت ممکن در بازار بورس اوراق بهادار بفروشید و چون این کار را به قیمت فعلی بازار انجام می دهید، ریسک درک شده تان بسیار کمتر خواهد بود. چنین بازاری صرف ریسک را از طریق نقدینگی اش کاهش می دهد؛ یعنی ارزش دارایی های مالی معامله شده افزایش می یابند. در نتیجه، بازار ثانویه برای سرمایه گذاران IPO بهترین استراتژی خروج است.

• آزادی جهت خرید و فروش

بازار ثانویه مکانی سازمان یافته است که در آن خریداران و فروشندگان می توانند در کنار هم به خرید و فروش سهام بپردازند و دیگر نیازی به نگرانی در خصوص هرگونه کلاه برداری وجود ندارد.

• امکان خرید و فروش بیشتر

اگر چنین بازاری وجود نداشته باشد چه اتفاقی خواهد افتاد؟ مثلا تصور کنید افرادی که می خواهند از بازار اولیه خانه بخرند، این کار را از ترس اینکه فرصتی برای فروش خانه های جدید شان در بازار پیدا نکنند، انجام ندهند. این استدلال در مورد سهام نیز صادق است. از آنجایی که در خصوص سهام و اوراق قراضه، بازاری به نام بازار ثانویه وجود دارد (بورس اوراق بهادار)، مردم دیگر نگران فروش سهامشان در آینده و نگهداری دائم آن نیستند. بنابراین سهام خود را بدون هیچ گونه نگرانی از بازار اولیه خریداری می کنند. در واقع بدون وجود این بازار، فرصت خرید یا فروش بیشتر نیز وجود ندارد.

برای شرکت های نوپا و کوچک، همیشه بازار ثانویه فارکس عرضه عمومی جهت تامین منابع مالی امکان پذیر نیست و وجود چنین بازاری شرایط را برای آنها آسان تر کرده است. علاوه بر این، در حال حاضر شرایط بسیاری برای کسب مجوز IPO وجود دارد. این گونه شرکت ها دیگر نگران تامین منابع مالی شان نیستند، زیرا با وجود بازار ثانویه می توانند سهام خود را در فرابورس و از طریق شبکه معامله گران بفروشند. این در حالی است که همه چیز کاملا خصوصی باقی می ماند. بدون وجود بازار ثانویه، بازار خصوصی نیز وجود نخواهد داشت.

• کمک به رشد اقتصادی

در بازار اولیه، آزادی محدود است. اما در بازار ثانویه این گونه نیست و می توانید انتخاب کنید که در کدام سهام سرمایه گذاری و کدام سهام را رها کنید. چون در چنین وضعیتی، رشد اقتصادی بیشتری برای سرمایه گذار ایجاد می شود که در نهایت به رشد کلی اقتصاد نیز کمک خواهد شد. بنابراین بازار ثانویه به عنوان یک کل، به ایجاد پیشنهادهای سرمایه گذاری هرچه پربازده تر و رونق و رشد اقتصادی کمک می کند.

• مکانی عالی برای نظارت و کنترل شرکت ها

بازار ثانویه، به شرکت هایی که در بورس اوراق بهادار پذیرفته نشده اند اجازه معامله نمی دهد و برای شرکت هایی که پذیرفته شده اند نیز فرصتی را فراهم می کند تا از این بازار سود کسب کنند. این بازار به عنوان واسطه ای عمل می کند که به شرکت ها در رابطه با تقاضای سهامشان در بازار و همچنین هر حرکت نزولی یا صعودی، اطلاعات ارائه می دهد. در نتیجه، وجود بازار ثانویه به شرکت ها این امکان را می دهد تا به سرعت اقدام کنند و اگر مشکلی پیش بیاید می توانند بدون تأخیر در جمع آوری اطلاعات، کارهای لازم را برای بهبود وضعیتشان انجام دهند.

بازارهای مالی چیست؟

بازارهای مالی (Financial markets) به گستره وسیعی از بازارها اطلاق می‌شود که در آن‌ها اوراق بهادار مبادله می‌گردد.

‌ این بازارها شامل بازار مبادله سهام، بازارهای اوراق قرضه، بازار فارکس (Forex Market – FX) و بازارهای مشتقات (Derivative Markets) و دیگر انواع بازارها می‌شوند.

بازارهای مالی برای عملکرد صحیح و جذب سرمایه مورد نیاز اقتصاد حیاتی می‌باشند.

درک مفهوم بازارهای مالی

بازارهای مالی نقش مهمی‌ در فعالیت روان و همچنین جذب سرمایه برای اقتصاد ‌ایفا می‌کنند و‌ این کار را از طریق‌ ایجاد نقدینگی برای کسب‌وکارها و کارآفرینان (entrepreneurs) انجام می‌دهند.‌

این بازارها‌ این امکان را برای خریداران و فروشندگان فراهم می‌کنند تا بتوانند دارایی‌های مالی‌شان را با یکدیگر مبادله کنند.

بازارهای مالی اوراق‌های بهادار ارائه می‌کنند و در قبال آن‌ به افرادی که در آن‌ها با مبلغ مازاد خود سرمایه‌گذاری می‌کنند، سودی را تخصیص می‌دهند و به‌طور هم‌زمان برای کسب و کارهایی که نیازمند پول هستند نیز سرمایه فراهم می‌کنند.

بازار بورس تنها یکی از انواع بازارهای مالی می‌باشد. بازارهای مالی از طریق خریدوفروش تعداد زیادی از ابزارهای مالی شامل سهام، اوراق قرضه، ارزها و همچنین مشتقات تشکیل می‌شوند.

بازارهای مالی همچنین اتکای زیادی بر شفافیت اطلاعات دارند تا قیمت‌ها و اطلاعات مورد نیاز تمامی‌ کاربران بازار به‌طور کامل و بدون دست‌کاری به آن‌ها برسد.

قیمت‌های موجود در بازارها و قیمت‌های اوراق قرضه ممکن است نشان‌دهندهٔ ارزش ذاتی واقعی آن‌ها نباشد زیرا نیروی عوامل اقتصاد کلان، مانند مالیات‌ها (Taxes) می‌توانند بر قیمت‌ها اثر گذارند.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد اوراق قرضه می‌توانید از مطلب آموزشی «اوراق قرضه چیست؟» دیدن نمایید.

برخی از بازارهای مالی کوچک هستند و یا فعالیت کمی دارند و دیگر انواع آن‌ها، مانند بورس اوراق بهادار نیویورک (New York Stock Exchange – NYSE) روزانه بیش از میلیاردها دلار اوراق بهادار را مبادله می‌کند.‌

این دارایی‌ها (سهام در بازارهای سهامی) به سرمایه‌گذاران‌ این امکان را می‌دهد تا بتوانند سهم‌های شرکت‌هایی که به‌صورت عمومی‌ عرضه شده‌اند را خریدوفروش نمایند.

بازار بورس اصلی جایی است که منتشرکنندگان تازه سهام، که به‌عنوان عرضه‌کنندگان اولیه نیز شناخته می‌شوند، سهام خود را در آنجا می‌فروشند.

هرگونه مبادله‌ای پس از‌ این در بازارهای ثانویه اتفاق می‌افتد، جایی که معامله‌گران، اوراق بهاداری را که قبلاً خریداری کرده‌اند به فروش می‌رسانند و یا دیگر اوراق‌های بهادار را می‌خرند.

نکته مهم: قیمت اوراق‌های بهادار مبادله شده در بازارهای مالی (مرجع) لزوماً ارزش ذاتی (Intrinsic Value) آن‌ها را منعکس نمی‌کند.

انواع بازارهای مالی

-بازار مستقیم (Over – the – counter Markets, OTC)

یک بازار مستقیم به یک بازار غیرمتمرکز (Decentralized Market) گفته می‌شود، بدین معنی که هیچ‌گونه مرکز فیزیکی ندارد و تمامی‌ مبادلات به شکل الکترونیکی انجام می‌شوند و در‌ این بازارها دو طرف معاملات بدون حضور در هیچ کارگزاری به‌عنوان شخص سوم به‌صورت مستقیم با یکدیگر به مبادله می‌پردازند.

یک بازار ثانویه فارکس بازار مستقیم، سهام‌هایی را مبادله می‌کند که به‌صورت عمومی ‌در بازار بورس نیویورک (NYSE)، نزدک (NASDAQ) و یا بازار بورس آمریکا (American Stock Exchange – ISE) به نمایش گذاشته نشده‌اند.

به‌طور کلی شرکت‌هایی که در بازار مستقیم مبادله می‌شوند کوچک‌تر از شرکت‌هایی هستند که در بازارهای مالی اصلی مبادله می‌شوند و به همین دلیل بازارهای فرابورس نیازمند قوانین نظارت کمتری هستند و همچنین هزینه استفاده از آن‌ها نیز کمتر می‌باشد.

-بازارهای اوراق قرضه (Bond Markets)

اوراق قرضه، به اوراق بهاداری گفته می‌شوند که در طی آن‌ها سرمایه‌گذار مقداری پول را برای مدت زمان مشخص به‌عنوان وام، به وام‌گیرنده می‌دهد و طبق توافق انجام شده در قرارداد، میزان بهرهٔ مشخصی را دریافت می‌کند.

شما ممکن است به اوراق قرضه به‌عنوان یک توافق بین وام‌دهنده و وام‌گیرنده نگاه کنید که در آن جزئیاتی در مورد وام و همچنین نحوهٔ پرداخت آن نوشته شده است.

اوراق قرضه توسط شرکت‌ها و همچنین شهرداری‌ها (Municipalities)، دولت‌های محلی ایالتی (States) و دولت‌های مرکزی (Sovereign Governments) به‌منظور تأمین مالی پروژه‌ها و عملیات‌ها انتشار می‌یابند.

بازارهای اوراق قرضه، اوراق بهادار را که شامل اوراق و لوایح صادر شده توسط خزانه‌داری ‌ایالات متحده آمریکا (Notes and bills issued by the United States Treasury) می‌شوند را به فروش می‌رسانند.

بازارهای اوراق قرضه همچنین تحت عنوان بازارهای بر پایهٔ بدهی (Debt markets (Credit markets و یا بازارهای درآمد ثابت (Fixed – income markets) نیز شناخته می‌شود.

-بازارهای پولی (Money Markets)

معمولاً بازارهای پولی کالاهایی را مبادله می‌کنند که در طی کوتاه‌مدت (منظور از کوتاه مدت، تاریخ انقضای کم آن‌ها است) دارای نقدینگی بالایی می‌باشند و از مشخصه‌های آن‌ها می‌توان به درجهٔ بالای امنیت و همچنین نرخ سود از پیش تعیین‌شده‌شان اشاره کرد.

در سطح عمومی ‌و عمده‌فروشی، بازارهای پولی شامل حجم‌های معاملاتی بالایی بین مؤسسات و معامله‌گران می‌باشند.

در سطح خرده‌فروشی،‌ این بازارها شامل صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترکی (Mutual Funds) می‌باشند که توسط سرمایه‌گذاران منفرد و حساب‌های باز شده در‌ این بازارها توسط مشتریان بانکی خریداری می‌شوند.

افراد ممکن است در بازارهای پولی به‌منظور خرید گواهی‌های سپرده کوتاه‌مدت (Certificate of deposit – CD’s) سرمایه‌گذاری کنند و یا برای خرید اوراق منتشرشده توسط شهرداری‌ها و یا اوراق منتشرشده توسط خزانه‌داری و غیره سرمایه‌گذاری نمایند.

-بازارهای مشتقات (Derivatives Market)

مشتقات قراردادی هستند که بین دو یا چند طرف معامله نوشته می‌شوند که در آن ارزش قرارداد بر پایهٔ یک دارایی مالی پایه (مانند یک اوراق قرضه) و یا یک دارایی خاص (مانند یک شاخص) تعیین می‌شود.

مشتقات، اوراق بهادار ثانویه‌ای هستند که ارزش آن‌ها به تنهایی توسط ارزش دارایی پایه اصلی‌شان که به آن لینک شده‌اند تعیین می‌شود.

به‌صورت تکی، یک قرارداد مشتقات قراردادی بی‌ارزش می‌باشد. برخلاف سهام‌هایی که به‌صورت مستقیم مبادله می‌شوند، در بازارهای مشتقات به‌صورت قراردادهای آتی و یا قراردادهای اختیار معامله خرید یا فروش و یا انواع دیگری از محصولات مالی (Financial Products) مبادله می‌گردند.

این دارایی‌ها ارزش خود را از ابزارهای مالی مانند اوراق قرضه (Bonds)، کالاها (Commodities)، ارزها (Currencies)، نرخ‌های بهره (Interest rates)، شاخص‌های بازار (Market indexes) و همچنین سهام (Stocks) می‌گیرند.

-بازار فارکس

بازار فارکس (Foreign exchange market, FOREX, FX) بازار مالی‌ای است که در آن مشارکت‌کنندگان می‌توانند به خرید، فروش، مبادله و معامله‌گری بر روی ارزها بپردازند.

شایان ذکر است که بازار فارکس نقدینه‌ترین بازار در تمامی‌جهان می‌باشد، زیرا که پول به‌عنوان نقد‌پذیر‌ترین نوع تمامی دارایی‌ها شناخته می‌شود.

بازارهای ارزی بیش از 5,000 میلیارد دلار مبادله روزانه دارند که‌ این میزان از مجموع بازارهای قراردادهای آتی بازارهای سرمایه‌ای بیشتر می‌باشد.​_

به‌همراه بازارهای مستقیم، بازار فارکس نیز نوعی بازار غیرمتمرکز شناخته می‌شود و از شبکه‌ای بین‌المللی‌ای از کامپیوترها و کارگزاری‌ها در سراسر جهان ساخته شده است.

بازار فارکس از بانک‌ها (Banks)، شرکت‌های تجاری (Commercial Companies)، بانک‌های مرکزی (Central Banks)، شرکت‌های مدیریت سرمایه‌گذاری (Investment management firms)، صندوق‌های سرمایه‌گذاری (Hedge funds)، کارگزاری‌های خرد فارکس (Retail forex brokers) و همچنین سرمایه‌گذاران تشکیل شده است.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد صندوق‌های سرمایه گذاری می‌توانید از مطلب آموزشی «صندوق‌های سرمایه گذاری چیست؟» دیدن نمایید.

نکات کلیدی:

• بازارهای مالی به‌طور گسترده به هر نوع بازاری گفته می‌شود که در آن عملیات مبادلات اوراق قرضه انجام می‌گیرند.
• انواع بسیار زیادی از بازارهای مالی وجود دارند که شامل بازار فارکس، بازار پولی، بازار سهام و بازار اوراق قرضه می‌شود.
• بازارهای مالی تمامی‌ انواع اوراق قرضه را معامله می‌کنند و برای عملیات روان‌تر و همچنین تأمین سرمایه جامعه بسیار مهم محسوب می‌گردند.

اگر علاقه مند به یادگیری بیشتر در این حوزه هستید می‌توانید از نقشه راهنمای دیجی کوینر به نام «درخت بازار ثانویه فارکس یادگیری» دیدن نمایید که از نقطه ابتدایی تا انتهای مسیر را ریل گذاری کرده است.

شما با مطالعه درخت یادگیری تا حد مطلوبی دانش خود را افزایش داده‌اید اما برای حرفه ای شدن و انجام معاملات در این بازار نیاز به یک راهنمای مجرب و با تجربه دارید.

مجموعه دیجی کوینر بر آن است که با برگزاری کلاس‌های آموزشی تجریبات چند ساله خود را در اختیار هم وطنان عزیز قرار دهد تا در این بحران اقتصادی بتوانند در آمد دلاری کسب نمایند. (تاریخ برگزاری کلاس‌ها متعاقبا از طریق وب‌سایت اعلام خواهد شد.)

تیم تحریریه دیجی کوینر

این مقاله به کوشش هیئت تحریریه دیجی کوینر تولید شده است. تک تک ما امیدواریم که با تلاش خود، تاثیری هر چند کوچک در آگاه سازی فعالان حوزه رمز ارزها و بازارهای مالی داشته باشیم.

بازیگران بزرگ پشت نقدینگی فارکس چه کسانی هستند؟

بازار فارکس، از نظر میانگین مالی در گردش و میانگین درآمد هر تریدر بزرگ ‌ترین بازار از نظر شرکت‌کنندگان است. همانطور که از طبیعت بازار فارکس پیداست، برای اینکه تریدر موفقی باشید، مدیریت ریسک و نوسانات اهمیت بالایی دارد. درک این دو عامل با درک نقدینگی همراه است.

نقدینگی بازار فارکس چیست و چگونه تامین می‌شود؟

نقدینگی (liquidity) اهمیت بالایی در ساختار بازار فارکس دارد. بدون وجود نقدینگی، فعالیت بازار نظم خود را از دست می‌دهد که این بی‌نظمی با جهش قیمت در بازار دیده می‌شود. با این حال، بازاری که نقدینگی بالایی داشته باشد، امکان انتقال آسان برای ورود و خروج را ایجاد می‌کند، و زمینه را برای مشارکت همه بازیگران در بازار از سفته بازان کوچک تا مؤسسات بزرگ فراهم می‌کند.

نقدینگی در بازار فارکس عبارت است از توانایی یک جفت ارز برای معامله (خرید / فروش) در صورت وجود تقاضا. برای مثال هنگامی که با جفت ارزهای اصلی معامله می‌کنید، بازاری که با آن معامله می‌کنید نقدینگی بسیار بالایی دارد. با این حال، شما بر اساس نقدینگی موجود موسسات مالی معامله می‌کنید که شما را وارد یا از معامله مورد نظرتان خارج می‌کند.

همه جفت ارزها نقد نیستند. در واقع ارزها بر اساس دسته بندی که در آن قرار می‌گیرند سطح نقدینگی متفاوتی دارند. نقدینگی فارکس با حرکت تریدرها از جفت‌های اصلی به جفت‌های فرعی و در نهایت به جفت‌های اگزاتیک کاهش می‌یابد.

نقدینگی به سادگی یا توسط یک تریدر کوچک در ایالات متحده، اروپا یا آسیا ایجاد نمی‌شود؛ بلکه توسط تامین کننده نقدینگی، که یک بروکر بازار یا مؤسسه‌ای است که به عنوان یک بازارساز در یک طبقه دارایی انتخاب شده رفتار می‌کند، تولید می‌شود. اساساً تأمین‌ کننده نقدینگی در هر دو انتهای معاملات ارزی نقش دارد و یک ارز خاص را با قیمت مشخص فروخته و خریداری می‌کند. در حقیقت با انجام این پروسه، بازارسازی می‌‌کند.

چرا نقدینگی اهمیت دارد؟

ممکن است برای برخی این سوال پیش بیاید که «چرا باید به نقدینگی اهمیت داد؟». پاسخ در ثبات قیمتی بیشتر است. ارائه دهندگان نقدینگی ریسک قابل توجهی را تحمل می‌کنند و با انجام این کار پاداش قابل توجهی نیز دریافت می‌کنند؛ زیرا قادر به مشاهده جریان سفارشات می‌شوند. مهم تر اینکه آنها مایل هستند در یک دوره معاملاتی پر نوسان طرف دیگر معامله باشند، بنابراین به سفته بازان کوچک امکان مدیریت ریسک بهتر داده می‌شود. چیزی بدتر از این نیست که در یک بازار بدون نقدینگی در طرف اشتباه معامله باشید.

بازیگران بزرگ پشت نقدینگی فارکس چه کسانی هستند؟

لیستی از بزرگترین بازیگران فارکس:

بانک‌های تجاری (Commercial Banks)

بانک‌ها معمولاً هم در حجم زیادی از معاملات سفته بازی و هم در گردش معاملات روزانه شرکت دارند. برخی از آنها روزانه میلیاردها دلار با ارزهای خارجی معامله می‌کنند. برخی از طرف مشتریان معامله می‌کنند و برخی از حساب‌های اختصاصی استفاده می‌کنند.

بانک‌های تجاری و بانک‌های سرمایه‌گذاری برای تمام جفت ارزهایی که در آن بازار می‌سازند، قیمت پیشنهادی ارائه می‌کنند. آنها علاوه بر اسپردهای عرضه و تقاضا، اغلب به معامله جفت‌ها از طرف مشتریان خود نیز متوسل می‌شوند. عمده‌ ترین تامین‌ کنندگان نقدینگی، بانک‌های (Citibank)، (Deutsche Bank)، (Societe Generale)، (Union Bank of Switzerland) و (HSBC) هستند.

بانک‌های مرکزی (Central Banks)

بانک‌های مرکزی با بر عهده داشتن کنترل عرضه ارزهای مختلف نقش مهمی در بازار فارکس دارند. علاوه بر نگرانی درباره تنظیم تورم و نرخ بهره، این بانک‌ها همچنین در صورت لزوم مسئول تثبیت بازار فارکس نیز هستند.

با وجود اینکه بانک‌های مرکزی به اندازه بانک‌های تجاری فعال نیستند؛ اما زمانی که نیاز مبرمی مانند بحران مالی وجود دارد، آنها آماده هستند تا در صورت نیاز از طریق عملیات بازار، پول نقدینگی کشورهای مربوطه را تامین کنند.

شرکت‌های سرمایه گذاری (Investment Firms)

شرکت‌های مدیریت سرمایه گذاری معمولاً حساب‌های بزرگی را از طرف مشتریان خود مدیریت می‌کنند، و نیاز به مبادله ارزهای خارجی دارند، بنابراین باید این معاملات را از طریق استفاده از بازار ارز تسهیل کنند.

بروکرهای خرده فروشی فارکس (Retail Forex Brokers)

این گروه بخشی از حجم کل بازار فارکس که روزانه بین 25 تا 50 میلیارد دلار، که حدود 2 درصد از کل بازار فارکس تخمین زده می‌شود، را اداره می‌کند. بروکر فارکس قادر به معامله با تامین کنندگان عمده نقدینگی نیست؛ مگر اینکه بروکر فارکس دارای سرمایه بالایی باشد. تریدرهای خرد از جمله سفته بازان برخلاف تریدرهای نهادی، به ندرت نیاز به معامله در چنین حجم عظیمی دارند. بنابراین، دسترسی آنها به بازار فارکس معمولاً از طریق بروکرهای آنلاین فارکس،تامین کنندگان ثانویه نقدینگی در بازار، تنظیم شده است.

سفته بازان (Speculators)

این‌ افراد ریسک ‌پذیر یا سرمایه‌ گذاران خصوصی هستند که ارزهای خارجی را خریده و آنها را می‌فروشند و از طریق نواسانات و اختلاف قیمتی آن سود می‌برند.

تریدرهای الگوریتمی (Algorithmic Traders)

تریدرهای الگوریتمی یا تریدر آلگو (Algo) توانسته‌اند چشم انداز معاملات CFD فارکس را تغییر دهند. قرارداد مابه التفاوت (Contract for difference) یا به اختصار CFD به شما این امکان را می‌دهد که بدون تصاحب یک دارایی، بر روی تغییرات قیمت آن معامله کنید. دنیای امروزی تجارت الکترونیک و تطبیق تجارت کامپیوتری به تعداد زیادی از تریدرها این اجازه را داده است تا از تحلیل‌ها و تشخیص الگوی بسیار پیچیده برنامه ریزی و استفاده کنند، تا تحت پوشش ارائه‌دهندگان نقدینگی وارد عرصه معاملات شوند.

جمع بندی

نقدینگی بر نوسانات بازار تأثیر می‌گذارد. اگرچه این نوسان گاهی مفید و گاهی برای بازار مضر است، اما سطح مشخصی از نوسان برای فرصت‌های معاملاتی ضروری است. عدم نقد شوندگی می‌تواند منجر به نوسانات شدید و غیرقابل کنترل قیمت شود. برای اینکه تریدر موفقی باشید، مدیریت ریسک و نوسانات اهمیت بالایی دارد. درک این دو عامل با درک نقدینگی همراه است.

بازار مالی

بازار مالی (Financial Market) می‌تواند یک فضای فیزیکی یا پلتفرم مجازی باشد که افراد در آن به خریدوفروش دارایی‌های مختلف می‌پردازند. در واقع بازارهای مالی یکی از بخش‌های مهم اقتصاد هستند. قیمت در این بازارها بر اساس فرآیند عرضه ‌و‌ تقاضا مشخص می‌شود. همان‌طور که اشاره کردیم خریدوفروش، مهم‌ترین رویدادی است که در یک بازار مالی رخ می‌دهد و سبب به جریان درآمدن پول در آن می‌شود. چگونگی و ماهیتِ چیزی که بین خریدارها و فروشنده‌ها در بازار مالی معامله می‌شود نوع آن را مشخص می‌کند.

انواع بازارهای مالی دنیا

همان‌طور که بیان شد، انواع مختلفی از بازار مالی وجود دارد که برخی کوچک و محدود به یک کشور و برخی نیز در سطح بین‌المللی با گردش مالی تریلیون‌دلاری هستند. معامله‌گران و سرمایه‌گذاران می‌توانند هم‌زمان در یک یا چند بازار مالی فعال باشند. بنابراین به تبع آشنایی با انواع بازارهای مالی و نیز آگاهی نسبت به ویژگی آن‌ها موجب خواهد شد که افراد در مورد انتخاب مسیر سرمایه‌گذاری و معاملاتی خود در مقاطع مختلف، تصمیمات مناسب‌تری را اخذ نمایند. در ادامه با مهم‌ترین نوع بازارهای مالی و ویژگی آن‌ها بیشتر آشنا خواهیم شد.

بازار سهام (Stock Market)

بازار سهام یا همان بورس از قدیمی‌ترین و رایج‌ترین انواع بازارهای مالی در دنیا است. در این نوع بازار، سهام شرکت‌های مختلف توسط سرمایه‌گذاران به‌صورت عمومی خریدوفروش می‌شود. هدف از فروش سهام یک شرکت، افزایش میزان سرمایه و نقدینگی شرکت‌ها به‌منظور توسعه‌ کسب‌وکارشان است. بازار سهام نیویورک (New York Stock Exchange = NYSE)، بازار سهام شیکاگو (Chicago Stock Exchange = CHX)، بازار نزدک (Nasdaq) چند نمونه از بزرگ‌ترین بازارهای مالی جهان در کشور آمریکا هستند. بازار بورس اوراق بهادار تهران بزرگترین بازار سهام در کشور ایران است که بیش از 50 سال قدمت دارد (برای کسب آگاهی بیشتر می‌توانید دوره آموزشی رایگان آشنایی با بورس و سرمایه‌گذاری همگانی را تماشا بفرمایید).

از سوی دیگر بازار سهام را می‌توان به زیرمجموعه‌های مختلفی تقسیم‌بندی کرد که در ادامه به بررسی مهم‌ترین آن‌ها خواهیم پرداخت.

بازار اولیه (Primary Market)

سهام یک شرکت، وقتی برای اولین بار برای فروش در بازار سهام ارائه می‌شود، در واقع یک «عرضه اولیه سهام» یا (IPO) برگزار شده و سرمایه‌گذارانی که ‌این سهام را خریداری بازار ثانویه فارکس می‌کنند با فعالیت و سودآوری شرکت و توسعه‌ی آن کسب‌وکار، به مرور با افزایش ارزش سهام آن شرکت به سود می‌رسند.

بازار ثانویه (Secondary Market)

بازار ثانویه این امکان را فراهم می‌آورد تا سهامی که قبلا در بازار اولیه معامله شدند، دوباره قابلیت معامله داشته باشند و دارندگان آن‌ها نگرانی از جهت خرید یا فروش سهام نداشته باشند. تعداد دفعات انجام معامله در بازار ثانویه محدودیتی ندارد.

بازار خارج از بورس (Over The Counter)

بازار OTC که به آن بازار مبتنی بر چانه‌زنی نیز می‌گویند، بازاری است که در آن معمولا معامله بر روی اوراق بهادار شرکت‌هایی که در بازار اصلی بورس پذیرفته نشده‌اند، انجام می‌شود. در ایران بازار فرابورس معادل بازار خارج از بورس است و تنها تفاوتی که در آن‌ نسبت به بازارهای بین‌المللی وجود دارد این است که بازار فرابورس دارای مکانی فیزیکی است. اما معمولا در سایر کشورها این نوع بازار دارای یک مکان فیزیکی مشخص نیست.

بازار اوراق قرضه (Bond Market)

اوراق قرضه نوعی از اوراق بهادار است که توسط سرمایه‌دارها به‌صورت وام با سررسید و بازدهی مشخص، در اختیار متقاضیان قرار می‌گیرد. به بیان دیگر، اوراق قرضه را می‌توان نوعی توافق بین وام‌دهنده و وام‌گیرنده در نظر گرفت که تمام شرایط وام در آن قید شده ‌است. این نوع اوراق معمولا توسط دولت‌ها و بانک‌های مرکزی منتشر می‌شود. البته کمپانی‌های بزرگ و شهرداری‌ها و برخی سازمان‌های مستقل حکومتی نیز می‌توانند اوراق قرضه صادر کرده و به فروش برسانند.

هدف اصلی از فروش اوراق قرضه، تأمین مالی برای پروژه‌ها و عملیات مختلف است. بازار اوراق قرضه این دارایی‌ها را در قالبی شبیه اسکناس ایجاد کرده و به خریدارها ارائه می‌کند. از آنجایی که خریداران اوراق قرضه به‌نوعی وام‌گیرنده و بدهکار می‌شود، به این بازار، (Debt Market)، (Credit Market یا (Fixed-income Market) هم گفته می‌شود.

در حالت کلی این بازارها بیشتر برای افرادی که به دنبال سرمایه‌گذاری‌هایی با ریسک پایین و همچنین سود کم هستند مناسب است.

بازار فارکس (Foreign exchange)

«بازار تبادل ارزهای خارجی» که با عناوینی چون بازار ارز (Currency Market) با عبارت کوتاه‌شده‌ی فارکس نیز شناخته می‌شود، بزرگترین و نقدشونده ترین بازار مالی دنیاست. در این بازار ارز رایج کشورها مثل دلار، یورو،‌ پوند، ین، فرانک و. با هم مبادله می‌شوند.

ارزش کل معاملات روزانه فارکس بیش از شش‌تریلیون دلار است که در نوع خود بسیار شگفت‌انگیز است.

دارایی‌هایی که فارکس خریدوفروش می‌شوند در دسته‌ی CFD‌ها یا همان قراردادهای مابه‌التفاوت قرار می‌گیرند. این بازار به‌نوعی یک بازار مشتقه محسوب می شود. بازار مشتقه بازاری است که در آن دو یا چند طرف معامله ارزش دارایی را با توجه به بازار اصلی معامله می‌کنند. یعنی افراد در قبال دارایی خریداری شده مالکیتی ندارند و سود و زیان افراد بر مبنای شکار لحظه‌ای نرخ‌ها در بستر اینترنت و نوسانات قیمتی ایجاد می‌شود. همچنین بروکرها از این راه، امکان معامله‌ی این دارایی‌ها را با ارزش لحظه‌ای واقعی برای معامله‌گران فراهم می‌کنند.

از سوی دیگر فارکس یک بازار دو طرفه و 24ساعته است. بنابراین رکود و خواب سرمایه در آن بی‌معناست. همچنین معامله‌گران در هرجایی از دنیا و در هر زمانی بدون محدودیت می‌توانند در این بازار به معاملات بپردازند. معاملات در فارکس همیشه به‌صورت جفت ارز است. یعنی وقتی در بازار فارکس ارزی را خریداری می‌کنید، در همان لحظه ارز دیگری را فروخته‌اید. پس به‌نوعی می‌توان درنظر گرفت که به‌اصطلاح همواره در حال آربیتراژ هستید و سرمایه شما در حال گردش است (برای کسب دانش بیشتر میتوانید دوره آموزشی فارکس را تهیه بفرمایید).

بازار کالاها (Commodities Market)

بازار کالایی محلی برای خریدوفروش دارایی‌ها و کالاهای فیزیکی است. این دارایی‌ها در شاخه‌های مختلفی خریدوفروش می‌شوند که از جمله آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• محصولات کشاورزی (مثل گندم، ذرت، سویا و. )
• حیوانات اهلی (مثل گاو و گوسفند)
• انرژی و سوخت‌های فسیلی (مثل نفت، گاز، اعتبارات نفتی و. )
• فلزات اساسی و گرانب‌ها (مثل طلا، نقره، پلاتینیوم، مس، روی، سرب و. )
• سایر کالاها (مثل قهوه، پنبه، شکر و. )

نمونه بازار کالاها، بازار بورس کالای لندن و یا بازار تجاری شیکاگو (CBOT) است که یک قرن قدمت دارد.

از سوی دیگر با توجه به نوع محصولاتی که در بازار کالایی بازار ثانویه فارکس معامله می‌شود، این بازار به سه دسته کلی قابل تقسیم بندی است:

1. بازار کالایی سخت (Hard Market Commodity)
2. بازار کالایی نرم (Soft Market Commodity)
3. بازار کالایی انرژی (Energy Market Commodity)

بازار ارزهای رمزنگاری شده (Cryptocurrency Markets)

با توسعه فناوری و رشد چشمگیر تکنولوژی در دنیا در چند سال گذشته، بازارهای مالی شاهد ظهور رمزارزها به‌عنوان بخش جدیدی از این بازارها بوده است.
کریپتوکارنسی (Cryptocurrency) از دو واژه کریپتو به‌معنی رمزنگاری (crypto) و کارنسی به‌معنی ارز (currency) تشکیل شده است. این دارایی‌ها به‌صورت غیرمتمرکز و بر پایۀ فناوری بلاک چین هستند. رمزارزهای دیجیتال یا ارز مجازی، یک دارایی است که فقط به‌صورت دیجیتال یا الکترونیکی در دسترس است و ماهیت فیزیکی ندارند.
بنابراین با استفاده از این نوع ارزها، می‌توان خیلی سریع، نقل و انتقال بین‌المللی را انجام داد و حدومرزی در این زمینه وجود ندارد.

ویژگی بارز ارزهای رمزنگاری شده این است که عموماً توسط هیچ مرجع مرکزی صادر نمی‌شوند و از لحاظ نظری آن‌ها را از دخالت یا دست‌کاری دولت‌ها مصون می‌دارد.
در حال حاضر مهم‌ترین و معروف‌ترین رمزارز دیجیتال بازار کریپتوکارنسی، بیتکوین است (برای کسب آگاهی بیشتر می‌توانید دوره رایگان آشنایی با بازار ارزهای دیجیتال را مشاهده بفرمایید).

جمع‌بندی

با ظهور فناوری‌ها و تکنولوژی‌های جدید، معنای بسیاری از لغات دست‌خوش تغییر شده یا این لغات معانی بیشتری را نسبت به گذشته پوشش می‌دهند. لغت بازار مالی نیز جزو این لغات است. در این مقاله سعی شد تا ضمن ارائه تعریف جامعی از بازار مالی، انواع مختلف آن توضیح داده شود.