معامله با مارجین چیست؟

سرمایه‌گذاری را در نظر بگیرید که 100 سهم از کمپانی الف را با قیمت 100 دلار به‌ازای هر سهم خریداری می‌کند. سرمایه‌گذار نیمی از مبلغ سرمایه‌گذاری را از سرمایهٔ شخصی خودش تأمین می‌کند و نیمی دیگر از مبلغ مدنظر را با وام گرفتن (یا همان خرید با مارجین) تأمین می‌کند. بدین ترتیب سرمایه‌گذار با این شیوه می‌تواند 5000 دلار نیز برای سرمایه‌گذاری خود به‌دست آورد. یک سال بعد، قیمت هر سهم به مبلغ 200 دلار می‌رسد. سرمایه‌گذار سهام خود را با مبلغ کلی 20000 دلار می‌فروشد و 5000 دلار را به کارگزار عامل خود پس می‌دهد.

مارجین چیست و معاملات مارجین ارزهای دیجیتال چه کاربردی دارند؟

معاملات مارجین روش معامله دارایی ها با استفاده از وجوه دریافتی از شخص ثالث است. در مقایسه با حسابهای معاملاتی معمولی ، حسابهای مارجین به معامله گران اجازه می دهد تا به مقادیر بیشتری از سرمایه دسترسی داشته باشند و با استفاده از سرمایه های قرض گرفته شده وارد موقعیت های معاملاتی شوند. اساساً، معاملات مارجین نتایج یک موقعیت را تقویت می کند تا معامله گران بتوانند در معاملات موفق سود بیشتری کسب کنند. این نوع از معاملات در بازارهای سهام، کالاها و رمز ارزها مورد استفاده قرار می گیرد.

مارجین چیست؟

مارجین وجه تضمین اولیه برای باز کردن یک معامله است که با استفاده از این ابزار مالی می توانید بیشتر از حجم معاملاتی خود سرمایه گذاری کنید.

در واقع می توانیم مارجین را نوعی وام از طرف کارگزاری به معامله گر تلقی کنیم. برای درک بهتر مفهوم مارجین این مثال را بررسی کنید.

فرض کنید 100 میلیون تومان سرمایه اولیه دارید اما دارایی مورد نظرتان که قصد دارید آن را خریداری کنید 500 میلیون تومان است. کارگزاری این امکان را به شما میدهد که با استفاده از اهرم تا 5 برابر سرمایه خود معامله کنید اما پس از دریافت سود باید وام و بدهی خود را تسویه کنید.

معاملات مارجین چیست؟

معاملات مارجین (Margin Trading) روشی است که برای خرید و فروش یک دارایی در بازار های مالی نظیر ارزهای دیجیتال یا فارکس مورد استفاده قرار میگیرد. یکی از سود آور ترین و در عین حال پر ریسک ترین گزینه های معاملاتی در بازار سرمایه معاملات مارجین است.

این نوع معاملات برای تریدرهای حرفه ای مناسب است زیرا ریسک ها و خطرات فراوانی ا به دنبال دارد. توصیه میکنیم برای ورود به این حوزه اطلاعات خود را در مورد ابزارهای معاملاتی، تحلیل تکنیکال و فاندامنتال تکمیل کنید.

نحوه عملکرد معاملات مارجین

هنگامی که یک معامله مارجین آغاز می شود، معامله گر ملزم به پرداخت درصدی از کل ارزش سفارش است. این درصد اولیه به عنوان مارجین یا حاشیه شناخته می شود و با مفهوم لوریج یا اهرم ارتباط تنگاتنگی دارد.

به عبارت دیگر، حسابهای معاملاتی margin برای ایجاد معاملات با اهرم استفاده می شود و اهرم نسبت وجوه وام گرفته شده به مبلغ مارجین (سرمایه اولیه تریدر) را توصیف می کند.

به عنوان مثال ، برای باز کردن یک معامله 100،000 دلاری با اهرم 10: 1 ، یک معامله گر باید 10،000 دلار سرمایه داشته باشد.

در حالت عادی اگر شما یک سهم و یا یک دارایی را خریداری کنید، مالک آن محسوب می شوید زیرا هزینه آن را کامل پرداخت کرده اید و به کسی بدهکار نیستید. اما در معاملات مارجین چون شما به نوعی وام گرفته اید و مبلغی را از کارگزاری قرض کرده اید، پس در قبال خرید ان دارایی بدهکار هستید و مالکیت آن برای شما نیست. در معاملات margin هم مانند هر نوع وامی که دریافت می کنید باید در انتهای معامله مبلغ وام را تسویه کنید.

از معاملات مارجین می توان برای باز کردن موقعیت های شورت (فروش) و لانگ (خرید) استفاده کرد. یک موقعیت لانگ منعکس کننده فرضیه و پیش بینی معامله گر مبنی بر این است که قیمت دارایی افزایش می یابد ، در حالی که یک موقعیت شورت عکس آن را نشان می دهد.

تا زمانی که پوزیشن یک معامله مارجین باز است، دارایی های معامله گر به عنوان وثیقه وجوه وام گرفته شده عمل می کند. درک این مسئله برای معامله گران بسیار مهم است، زیرا اکثر صرافی ها ها این حق را برای خود محفوظ می دارند که در صورت حرکت بازار بر خلاف موقعیت معامله گر و رسیدن قیمت به بالاتر یا پایین تر از یک آستانه مشخص،دارایی های معامله گر را برای خود بر می دارند. به این فرایند مارجین کال (Margin Call) گفته می شود.

مارجین کال (Margin Call) یعنی چه؟

در صورتی که هر یک از معاملات لانگ یا شورت، برخلاف روند پیش بینی شده معامله گر حرکت کند، صرافی و یا کارگزاری که مارجین را در اختیار تریدر قرار داده است این حق را دارد که با افزایش ضرر و رسیدن به قیمت از پیش تعیین شده، کل معامله را برای پس گرفتن وام ببندد و مارجین کاربر را صفر کند.

به عنوان مثال اگر یک کاربر پیش بینی کند که قیمت بیت کوین صعودی است اما قیمت ان برخلاف روند حرکت کند و به حدی افت کند که باقیمانده مارجین کمتر از وام اولیه شود، صرافی بلافاصله در همان قیمت اقدام به فروش بیت کوین میکند. در این حالت اصطلاحا گفته می شود که معامله گر کال مارجین یا مارجین کال شده است.

مارجین کال زمانی اتفاق می افتد که یک معامله گر ملزم به واریز وجوه بیشتر به حساب مارجین خود می باشد تا بتواند به حداقل الزامات معامله مارجین برسد. اگر معامله گر این کار را انجام ندهد ، دارایی های او به طور خودکار لیکویید می شود تا زیان موقعیت معاملاتی را جبران کند. به طور معمول ، این اتفاق می افتد زمانی که ارزش دارایی های معامله گر در یک حساب margin، از میزان تعیین شده توسط صرافی کمتر شود.

کارمزد معاملات مارجین

وام و یا margin مورد نیاز سرمایه گذاران و تریدرها در معاملات از طرف تامین کننده های سرمایه مانند بانک ها و یا موسسه های اعتباری بزرگ تامین میشود. در بازار رمز ارزها صرافی های دیجیتال معمولا این وجوه را تریدرها قرض می دهند.

به این منظور که کارگزار در ازای وامی که می دهد با تامین کننده های سرمایه قرارداد موازی امضا میکند تا به صورت قانونی مقدار پول مورد نیاز در حساب معامله گران موجود شود. تامین کننده های مالی برای این کار کارمزدی دریافت میکنند که پرداخت آن برعهده شخصی است که از مارجین استفاده میکند. به همین دلیل پس از پایان معامله بهره و کارمزد آن را هم باید بپردازند.

تاریخ انقضا معاملات مارجین

این نوع معاملات تاریخ سررسید ندارند و شما تا زمان دلخواه و تا هر زمانی که نیاز دارید میتوانید با پرداخت بهره معامله خود را با نگه دارید. این یعنی هر زمان مارجین کال دریافت کردید می توانید با واریز به حساب کاربری خود معامله را باز نگه دارید.

نکته قابل توجه آن است که نباید از میزان ضرر خود غافل شوید. اگر میزان ضرر به اندازه میزان سرمایه اولیه نزدیک شد باید معامله را همچنان باز نگه دارید و برای کاهش ریسک می توانید موجودی خود را افزایش دهید. با این حال اکثر تریدرهای حرفه ای در این معاملات از ابزار های مدیریت ریسک و سود مانند stop-loss و take-profit برای خروج به موقع از پوزیشن ها استفاده می کنند.

انواع معاملات مارجین

در روش مارجین تریدینگ مانند قرارداد های آتی سرمایه گذاران می توانند به صورت دو طرفه از بازار سود کسب کنند. در صرافی ها و پلتفرم هایی که این خدمات را ارائه میدهند دو روش مارجین تریدینگ وجود دارد.معامله با مارجین چیست؟

خرید استقراضی (Long position)

در این حالت فرض بر این است که قیمت دارایی افزایش میابد. یعنی معامله گر از مورد نظر را در قیمت پایین خریداری میکند و در قیمت بالاتر می فروشد. این امر موجب کسب سود معامله گر میشود.

فروش استقراضی (Short position)

در چنین شرایطی تریدر پیش بینی میکند که بازار روند نزولی دارد. به این منظور که در قیمت بالاتر ارز را خریداری میکند و در قیمت پایین تر می فروشد.

کدام صرافی ها معاملات مارجین را ارائه میدهند؟

در حال حاضر تعداد کمی از صرافی های معتبر وجود دارند که قابلیت مارجین تریدینگ را ارائه میدهند. از جمله معتبرترین آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

هر کدام از این پلتفرم های معاملاتی قوانین خاص خود را برای خدماتی که ارائه می دهند دارند. همچنین با توجه به مشکلات تحریم های بین المللی امکان ثبت نام کاربران ایرانی با هویت حقیقی وجود ندارد و باید از طریق روش های مختلفی ای پی و اطلاعات خود را تغییر دهند.

مزایا و معایب معاملات مارجین

همانطور که خواندید معاملات margin از ریسک بیشتری نسبت به معاملات عادی و اسپات برخوردار هستند. از طرفی شما با تسلط بر عوامل تاثیر گذار و تحلیل قیمت با استفاده از اهرم ها میتوانید به سود زیادی دست پیدا کنید. در این بخش از مقاله قصد داریم به بررسی برخی از مزایا و معایب این نوع معاملات بپردازیم.

مزایا و ویژگی های این معاملات عبارتند از:

• امکان سود بیشتر
• نداشتن مالیات
• انجام معاملات دو طرفه
• نداشتن تاریخ انقضا برای تسویه

معایب مارجین تریدینگ شامل موارد زیر می باشد:

• عدم مالکیت فیزیکی دارایی
• ریسک بیشتر
• پرداخت بهره برای دریافت مارجین

جمع بندی

معاملات مارجین ذاتاً ریسکی تر از معاملات معمولی هستند. ریسک این نوع از معاملات در بازار بی ثبات رمز ارزها حتی بیشتر هم می باشد. به دلیل سطح بالای نوسانات، بدون شک این نوع از معاملات برای مبتدیان مناسب نیست و تنها معامله گران حرفه ای با بکارگیری استراتژی های مدیریت ریسک از آنها استفاده می کنند.

با این حال توجه داشته باشید که توانایی تجزیه و تحلیل نمودارها، شناسایی روندها و تعیین نقاط ورود و خروج ریسک های کلی معاملات مارجین را از بین نمی برد، اما ممکن است به پیش بینی بهتر ریسک ها و ترید موثرتر کمک کند. بنابراین ، قبل از استفاده از این معاملات در بازار ارزهای دیجیتال، ابتدا به کاربران توصیه می شود که درک عمیقی از تجزیه و تحلیل بازار داشته باشند و به اندازه کافی در این بازار تجربه کسب کنند.

💬 تجربه ها و ابهامات خود درباره این نوع از معاملات را در بخش دیدگاه ها با ما به اشتراک بگذارید.

معاملات مارجین (Margin Trading) چیست؟

معاملات مارجین (Margin Trading) روشی برای معامله دارایی‌ها با استفاده از سرمایه ارائه شده توسط شخصی ثالث (صرافی) است. در مقایسه با حساب‌های معاملات نقدی یا اسپات، حساب‌های مارجین به معامله‌گران اجازه می‌دهد تا به مبالغ بیشتری از سرمایه دسترسی داشته باشند و تا بتوانند از آنها به عنوان اهرم برای باز کردن موقعیت‌های معاملاتی خود استفاده کنند. اساسا، معاملات مارجین نتایج معاملات را تقویت می‌کنند تا معامله‌گران بتوانند در معاملات موفق خود به سودهای بیشتری دست یابند.

توانایی معاملات مارچین برای تقویت و تشدید نتایج معاملاتی باعث می‌شود که این شکل از معامله‌گری در بازا‌رهای با نوسان کم، به ویژه بازار فارکس، محبوبیت خاصی پیدا کند. با این حال، بسیاری از معاملات مارجین در بازارهای سهام، کالا و ارزهای دیجیتال نیز استفاده می‌شود. در بازارهای رایج مالی، سرمایه قرض گرفته‌شده معمولا توسط یک کارگزار تامین می‌شود. با این حال، در معاملات ارزهای دیجیتال، این وجوه دارایی‌ها توسط معامله‌گران دیگر ارائه می‌شود – Lending and Borrowing – که بر اساس تقاضای بازار دارایی خود را وام داده و از این طریق سود کسب می‌کنند. البته برخی از صرافی‌های ارزهای دیجیتال نیز سرمایه‌هایی برای انجام Margin Trading در اختیار کاربران خود قرار می‌دهند.

معاملات مارجین چیست؟

از معاملات مارجین می‌توان برای باز کردن پوزیشن‌های خرید و فروش استفاده کرد. پوزیشن خرید (Long Position) منعکس کننده این فرض است که قیمت دارایی بالا خواهد رفت، در حالی که یک پوزیشن فروش (Short Position) منعکس کننده عکس آن است. در حالی که پوزیشن مارجین باز است، دارایی‌های معامله‌گر به عنوان وثیقه برای سرمایه قرض گرفته‌شده عمل می‌کنند. درک این موضوع برای معامله گران ضروری است. زیرا اکثر کارگزاری‌ها این حق را برای خود محفوظ می‌دارند که در صورت حرکت بازار بر خلاف پوزیشن آنها (بالاتر یا پایین تر از یک آستانه خاص) این دارایی‌ها را مجبور به فروش کنند.

به عنوان مثال، اگر یک معامله‌گر یک پوزیشن اهرمی لانگ باز کند، زمانی که قیمت به طور قابل توجهی کاهش یابد، مارجین می‌تواند فراخوانی شود. فراخوانی مارجین زمانی اتفاق می‌افتد که یک معامله‌گر باید وجوه بیشتری را به حساب مارجین خود واریز کند تا به حداقل نیاز معاملاتی مارجین برسد. اگر معامله‌گر نتواند این کار را انجام دهد، دارایی‌های آنها به طور خودکار برای پوشش زیان خود به حساب صرافی واریز می‌شود که اصطلاحاً لیکوئید شدن (Liquidation) می‌گویند. به طور معمول، این زمانی اتفاق می‌افتد که ارزش کل تمام دارایی‌ها در یک حساب مارجین، که به عنوان لیکوئیدیشن مارجین نیز شناخته می‌شود، کمتر از حد نیاز کل آن صرافی یا کارگزار خاص باشد.

معاملات مارجین چگونه انجام می‌شوند؟

هنگامی که معامله مارجین آغاز می‌شود، معامله‌گر ملزم خواهد بود که درصدی از ارزش کل سفارش را تامین کند. این تریدینگ و سرمایه‌گذاری اولیه به عنوان مارجین شناخته می‌شود و ارتباط نزدیکی با مفهوم اهرم یا لوریج دارد. به عبارت دیگر، حساب‌های معاملاتی مارجین برای ایجاد معاملات اهرمی استفاده می‌شوند و اهرم نسبت وجوه قرض گرفته شده به مارجین را توصیف می‌کند. برای مثال، برای باز کردن یک معامله ۱۰۰٬۰۰۰ دلاری با اهرم ۱۰:۱، یک معامله گر باید ۱۰٬۰۰۰ دلار از سرمایه‌ی خود را سپرده کند.

پلتفرم‌ها و بازارهای مختلف معاملاتی مجموعه‌ای متمایز از قوانین و نرخ‌های اهرمی را ارائه می‌دهند. به عنوان مثال، در بازار سهام، ۲:۱ یک نسبت معمولی است، در حالی که قراردادهای فیوچرز اغلب با اهرم ۱۵:۱ معامله می‌شوند. در رابطه با کارگزاری‌های فارکس، معاملات مارجین اغلب با نسبت ۵۰:۱ اهرمی می‌شوند. اما در برخی موارد از ۱۰۰:۱ و ۲۰۰:۱ نیز استفاده می‌شود. وقتی صحبت از بازارهای ارزهای دیجیتال به میان می‌آید، نسبت‌ها معمولاً از ۲:۱ تا ۱۰۰:۱ متغیر است. جامعه معامله‌گران بازار ارزهای دیجیتال اغلب از اصطلاحات “x” (۲x، ۵x، ۱۰x، ۵۰x و غیره) در باز کردن موقعیت‌های معاملاتی در معاملات مارجین خود استفاده می‌کند.

مزایا و معایب معاملات مارجین

بارزترین مزیت Margin Trading این است که به دلیل ارزش نسبی بیشتر پوزیشن‌های معاملاتی می‌تواند منجر به سود بیشتر شود. به غیر از آن، معاملات مارجین می‌توانند برای تنوع مفید باشد، زیرا معامله‌گران می‌توانند چندین پوزیشن را با مقادیر نسبتاً کمی از سرمایه باز کنند. در نهایت، داشتن یک حساب مارجین ممکن است باز کردن سریع موقعیت‌ها را برای معامله‌گران آسان‌تر کند، بدون اینکه مجبور باشند مبالغ زیادی را به حساب خود منتقل کنند.

علیرغم تمام مزایا، معاملات مارجین دارای مشکلِ آشکار افزایش زیان است. این نوع معاملات به همان صورتی که می‌تواند سود را افزایش دهد، زیان را نیز می‌تواند افزایش دهد. برخلاف معاملات معمولی اسپات، معاملات مارجین احتمال زیان‌هایی را دارا است که بیش از سرمایه‌گذاری اولیه معامله‌گر است و به این ترتیب، یک روش معاملاتی با ریسک بالا در نظر گرفته می‌شود.

بسته به میزان اهرمی که در یک معامله وجود دارد، حتی یک کاهش کوچک در قیمت بازار ممکن است زیان قابل توجهی را برای معامله‌گران به همراه داشته باشد. به همین دلیل، مهم است که سرمایه‌گذارانی که تصمیم به استفاده از Margin Trading دارند، از استراتژی‌های مدیریت ریسک مناسب و استفاده از ابزارهای کاهش ریسک، مانند سفارش‌های استاپ-لیمیت (stop-limit) استفاده کنند.

معاملات مارجین در بازارهای ارزهای دیجیتال

معامله با مارجین ذاتا ریسک بیشتری نسبت به معاملات معمولی دارد، اما وقتی صحبت از ارزهای دیجیتال به میان می‌آید، ریسک‌ها حتی بیشتر هم می‌شود. با توجه به سطوح بالای نوسانات که در این بازارها وجود دارد، معامله‌گران مارجین ارزهای دیجیتال باید مراقب باشند. در حالی که استراتژی‌های پوشش ریسک و مدیریت ریسک ممکن است مفید باشند، معاملات مارجین مطمئنا برای مبتدیان مناسب نیست.

توانایی تجزیه و تحلیل نمودارها، شناسایی روندها، و تعیین نقاط ورود و خروج، خطرات مربوط به Margin Trading را از بین نمی‌برد اما ممکن است به پیش بینی بهتر ریسک‌ها و ترید کردن موثرتر کمک کند. بنابراین، قبل از معاملات ارزهای دیجیتال خود، به کاربران توصیه می‌شود ابتدا درک دقیقی از تحلیل تکنیکال داشته باشند و تجربه گسترده‌ای در معاملات اسپات کسب کنند.

تامینات سرمایه

برای سرمایه گذارانی که تحمل ریسک را ندارند تا خودشان در معاملات مارجین شرکت کنند، راه دیگری برای کسب سود از روش‌های معاملات اهرمی وجود دارد. برخی از پلتفرم‌های معاملاتی و صرافی‌های رمزنگاری ویژگی‌ای به نام تامین مالی مارجین را ارائه می‌کنند که در آن کاربران می‌توانند پول خود را برای تامین مالی معاملات حاشیه سایر کاربران متعهد کنند. معمولاً این فرآیند از شرایط خاصی پیروی می‌کند و نرخ‌های بهره پویا را به همراه دارد. اگر تریدری شرایط را بپذیرد و پیشنهاد را قبول کند، تأمین‌کننده وجوه حق بازپرداخت وام را با سود توافق شده دارد.

اگرچه مکانیسم‌ها ممکن است از صرافی‌ای به صرافی دیگر متفاوت باشد، خطرات تامین وجوه مارجین نسبتا کم است. زیرا می‌توان پوزیشن‌هایی اهرمی را به اجبار بست تا از زیان‌های بیش از حد جلوگیری شود. با این حال، تامین مالی مارجین از کاربران می‌خواهد که وجوه خود را در کیف پول صرافی نگه دارند. بنابراین، مهم است که خطرات مربوطه را در نظر بگیریم و درک کنیم که این ویژگی خاصی که برای سرمایه گذاری خود انتخاب کردیم چگونه کار می‌کند.

کلام آخر

مطمئنا مارجین تریدینگ ابزار مفیدی برای کسانی است که به معامله با مارجین چیست؟ دنبال افزایش سود معاملات موفق خود هستند. اگر از این ویژگی به درستی استفاده شود، معاملات اهرمی ارائه شده توسط حساب‌های مارجین می‌تواند به سودآوری و تنوع پرتفوی شما کمک کند. همانطور که گفته شد، با این حال، این روش معامله می‌تواند زیان را نیز افزایش دهد و ریسک‌های بسیار بالاتری را در بر بگیرد.

بنابراین، فقط باید توسط معامله‌گران ماهر استفاده شود. از آنجایی که این مسئله به ارزهای دیجیتال مربوط می‌شود، به دلیل سطوح بالای نوسانات بازار، باید با دقت بیشتری به Margin Trading پرداخت. نظر شما در مورد معاملات مارجین چیست؟ به نظر شما چگونه می‌توان بهترین بهره برداری را از این ویژگی صرافی‌‎ها کرد؟ سوالات و دیدگاه‌های خودتان را با ما درمیان بگذارید.

معاملات مارجین (Margin Trading) در ارزهای دیجیتال چیست؟

معامله مارجین، روشی برای خریدوفروش و معامله دارایی است که از سرمایه‌ای که توسط شخص ثالث تامین و فراهم می‌شود، بهره می‌گیرد. در مقایسه با انواع روش‌های معمولی معامله، حساب‌های مارجین به معامله‌گران با استفاده از اهرم‌ها، امکان دسترسی به مقادیر بیشتری از سود (و همچنین ضرر) را می‌دهند. در ادامه با ارز دیجیتال همراه باشید تا نگاه دقیق‌تری به مفهوم مارجین تریدینگ بیاندازیم.

سرمایه‌گذاران نترسی که احساس می‌کنند نوسانات شدید بازار ارزهای دیجیتال به‌اندازه کافی هیجان‌انگیز نیست، می‌توانند از امکانات معاملات مارجین که امروزه بسیاری از صرافی‌ها آن را ارائه می‌دهند، استفاده کنند.

معاملات مارجین با استفاده از اهرم، می‌تواند از لحاظ تئوری سود بسیاری را به ارمغان آورده و همچنین ممکن است نقطه مقابل آن نیز رخ دهد که سرمایه‌ای بیش از حد انتظارتان را از دست بدهید. به همین ترتیب، برخی از صرافی‌ها، انتظار بیشتری از تریدرهای مارجین داشته و در تأیید هویت آنها سخت‌گیری بیشتری را اتخاذ کرده یا حتی شروطی را برای واجد شرایط بودن آنها تعیین می‌کنند.

اکنون قصد داریم نگاه مختصری به تعریف مارجین تریدینگ و نحوه انجام آن انداخته و خطرات و مزایای احتمالی آن را مورد بررسی قرار دهیم.

معاملات مارجین به زبان ساده

معاملات مارجین در ارزهای دیجیتال، تفاوت عمده‌ای با معاملات مارجین مربوط به اوراق بهادار سنتی‌تر مانند سهام و اوراق قرضه ندارد. ایده اصلی این است که شما سرمایه اولیه خود را توسط قرض گرفتن پول و استفاده از اهرم، معامله با مارجین چیست؟ افزایش می‌دهید. این مسئله معمولاً توسط یک نسبت، بیان می‌شود.

برای مثال، سپرده گذاری ۵ دلاری به‌وسیله اهرمی با نسبت ۵:۱ (یک به پنج) به این معناست که شما در بازار آزاد به میزان ۲۵ دلار شرط می‌بندید. اما نکته‌ای که وجود دارد این است که شما باید در هر حال، پول قرض گرفته شده را بازگردانید. پس در تمام معاملات مارجین، سود به‌دست آمده باید به‌گونه‌ای تخمین زده شود که علاوه بر وام دریافت شده، کارمزد مربوط به پول اضافی قرض گرفته‌شده را نیز تحت پوشش قرار دهد.

معامله مارجین می‌تواند برای هر دو موقعیت فروش استقراضی (short) و خرید استقراضی (long) مورد استفاده قرار گیرد. موقعیت خرید استقراضی نشان‌دهنده این فرض است که با افزایش قیمت دارایی معامله‌گر سود می‌کند و موقعیت فروش استقراضی درست برعکس آن با کاهش ارزش دارایی معامله‌گر به سود می‌رسد.

فرض کنید که فردی یک بیت کوین دارد. او پیشبینی میکند که قیمت بیت کوین از ۳,۰۰۰ دلار به ۵,۰۰۰ دلار برسد و یک معامله مارجین با اهرم ۵ انتخاب می‌کند. در این صورت، گویی که فرد مورد نظر حالا ۵ بیت کوین دارد و اگر قیمت به ۵,۰۰۰ دلار برسد سودش ۵ برابر بیشتر از وقتی است که با یک بیت کوین سرمایه‌گذاری کند. اما از سوی دیگر، اگر این فرد اشتباه کرده باشد و قیمت کاهش یابد، صرافی از پول اولیه او نسبت به ضرر صورت گرفته کم می‌کند یا حتی ممکن است تمام پول او را بردارد.

دو قسمت اصلی برای بازار مارجین تریدینگ وجود دارد. اولین قسمت، معاملات مارجین در بازار نقدی است.

در این‌گونه از معاملات، مبالغ قرض گرفته‌شده باید به‌محض اتمام معامله عودت داده شود. این ساز و کار معمولاً توسط صرافی‌ها و از طریق سیستم وام‌دهی همتا به همتا انجام می‌پذیرد. به عبارت دیگر، یک نهاد دادوستد مجزا مبالغ قرض گرفته‌شده را تأمین کرده و انتظارات از این نهاد برای تأمین پرداخت‌ها (با بهره یا کارمزد معامله) بالاست.

تصویری از صرافی بیت‌مکس که معاملات مارجین ارزهای دیجیتال را ارائه می‌دهد

این مسئله به‌نوبه خود باعث ایجاد آستانه تسویه خواهد شد. اگر میزان بدهی معامله‌کننده بیشتر از ارزش کل تضمین باشد، وام‌دهنده می‌تواند فراخوان مارجین (margin call) انجام دهد تا مطمئن شود که خواهد توانست پول قرض داده شده خود را پس بگیرد. این مسئله به خودی خود به دو سطح تقسیم می‌شود.

اولین بخش یک حد مجاز اولیه که معامله‌گران را از ایجاد موقعیت‌های نامعقول بازمی‌دارد و حد مارجین پایین‌تر که در صورت نزول معامله‌گر به قلمرو خسارت است، یک مارجین کال فوری را فراخوانی می‌کند.

دومین بخش عمده معاملات مارجین، مبادله مشتقات است. مشتقات، همانطور که از نامشان پیداست ابزارهایی مالی هستند که در لایه‌ای بالاتر از دارایی اصلی ایجاد شده‌اند که آشناترین نوع آن، معاملات آتی هستند. هنگامی‌که تریدر یک معامله مارجین را در بازار مشتقات انجام می‌دهد، خود دارایی اصلی دست‌نخورده باقی‌مانده و طرفین متقابل قرارداد آتی انتخاب می‌شوند.

همچنین، وامی وجود ندارد که خود به خود بازگردانده شود. با این حال، صرافی باید خود را در مقابل برخی از معاملاتی که ضرر‌ده هستند مصون نگه دارد. صرافی‌های مختلف، مکانیزم‌های متفاوتی برای دوری از این مخاطرات دارند. برخی از آنها به هنگام فراخوان مارجین از تریدرها جانب‌داری می‌کنند در حالی که سایر صرافی‌ها، بدهی‌های حاصله را از منابع بیمه خود تأمین می‌کنند.

موضع معاملاتی خرید و فروش استقراضی

به‌کارگیری موضع معاملاتی خریدوفروش استقراضی، در بطن معاملات مارجین قرار دارد. در موضع معاملاتی خرید فرض بر این است که ارزش دارایی تحت معامله درنهایت افزایش خواهد یافت در حالی که در فروش استقراضی پیش‌فرض معامله این است که ارزش دارایی‌ها با گذر زمان کاهش خواهد یافت. هر دوی این مفاهیم می‌توانند در اهرم به‌کار گرفته شوند.

مواضع معاملاتی خرید مفاهیم آشنایی هستند. به این معنا که وقتی یک تریدر، ارزهای دیجیتالی یا سهام دیگری را خریداری کرده و منتظر می‌ماند تا قیمت آن از قیمت خرید خود بالاتر رود، در واقع از این مفهوم استفاده کرده است. در واقع، این مسئله همان جمله مشهور «خرید در قیمت پایین، فروش در قیمت بالا» را بیان می‌کند.

معاملات مربوط به فروش استقراضی در ابتدا نامعقول به نظر می‌رسند. در واقع یک تریدر با استفاده از ابزار مالی، ارزهای دیجیتال یا اوراق بهاداری را می‌فروشد که فعلاً مالک آنها نیست. در این‌گونه معاملات هدف این است که دارایی‌های فروخته‌شده را هنگامی‌که قیمتشان به‌طور قابل‌توجهی پایین آمد، بازخرید کنید.

شاید این مفاهیم کمی گنگ به معامله با مارجین چیست؟ نظر برسند اما مقایسه ساختار این معاملات، در درک آن به شما کمک خواهد کرد. مواضع معاملاتی خرید، نوعی از معامله است که در آن مطمئن هستید که با خرید کنونی یک دارایی و فروش آن در آینده، به سودآوری خواهید رسید. اما در معاملات فروش استقراضی، معامله‌کننده بر این باور است که دارایی موردنظر در طی زمان افت قیمتی خواهد داشت.

مخاطرات و مزایای احتمالی

معامله کردن به صورت مارجین، ذاتا خطرناک‌تر و پرریسک‌تر از معامله معمولی است؛ اما وقتی صحبت از ارزهای دیجیتال است، ریسک این نوع معامله بیشتر هم می‌شود. با توجه به نوسان بسیار زیاد در بازار ارز دیجیتال، تریدرهای مارجین ارز دیجیتال باید بیشتر مراقب باشند.

حقیقت این است که اهرم بکار گرفته‌شده در معاملات، حکم پول را داشته و یا حداقل در مورد معاملات مشتقات که باید دارایی استفاده‌شده در معامله، قرض گرفته شود نهایتاً باعث ایجاد موقعیت مطلوبی خواهد شد. چیزهای کمی در دنیا رایگان هستند. خصوصاً زمانی که صحبت از پول باشد. پس یک تریدر باید انتظار خروجی‌های بزرگی را از معاملات خود داشته باشد تا بتواند اصل مبلغ وام گرفته‌شده، به همراه کارمزدهایش را به‌راحتی تسویه کند.

خطر واقعی زمانی رخ می‌دهد که فراخوان مارجین صادر شده باشد. تریدر، در معرض خطر از دست دادن تمام سرمایه‌گذاری اولیه خود قرارگرفته و حتی در شرایطی که فراخوان مارجین به‌موقع صادر نشود تا از ورود تریدر به منطقه ضرر جلوگیری کند، می‌تواند باعث شود که وی بیش از آنچه که سرمایه‌گذاری کرده است را از دست بدهد. پس معاملات مارجین یکی از معدود روش‌های مبادله است که ممکن است در آن مبلغی را بدهکار شوید که ارزش آن بیشتر از سرمایه اولیه‌تان بوده است. در دنیای قماربازان، این روند به‌عنوان دامنه‌ای از پول‌های قرض داده‌شده با ربا شناخته می‌شود. وامی با درصد سود بالا که برای اهداف مشکوکی مثل شرط‌بندی با خطر بالا، گرفته می‌شود. قماربازان امیدوارند مبلغی که برنده خواهند شد، آن وام و درصد ربای وام را پوشش دهد. اگر درنهایت این‌گونه نباشد، زمینه برای ایجاد فیلم‌های کلاسیک مافیایی مناسب خواهد بود.

معاملات ارزهای دیجیتال، به خودی خود کاملاً خطرناک نیستند ولی در حوزه مارجین تریدینگ، هنوز هم خطر از دست دادن سرمایه بسیار بالاست. صرافی‌های بسیاری درنتیجه ارائه خدمات معاملات مارجین، به دستکاری بازار متهم شده‌اند.

در پایه این مفهوم، جهش قیمتی وجود دارد. جهش قیمتی زمانی رخ می‌دهد که تقاضا برای خرید یک ارز دیجیتال بالا بوده و عرضه آن محدود باشد. هنگامی‌که سری متوالی از تقاضا انباشته شود، جهش سریع قیمت‌ها را به دنبال خواهد داشت. این اتفاق باعث خواهد شد که معاملات استقراضی دیگر به موقعیت فراخوان مارجین رسیده، قیمت‌ها بالاتر و بالاتر رفته معامله با مارجین چیست؟ و جهش‌های قیمتی بیشتری به وجود آید. سر انجام در پایان روز معاملاتی، یک جهش قیمتی باعث نوسانی بزرگ در افزایش قیمت خواهد شد.

بنا به گزارشات، برخی از صرافی‌ها در ایجاد این طعمه‌های استاپ-لاس (stop-loss) برای جمع‌آوری کارمزدهای فراخوان مارجین، مشارکت می‌کنند. با این حال، نهنگ‌ها یا همان تریدرهایی که موقعیت‌های ویژه‌ای در بازار ایجاد می‌کنند، اغلب اوقات باعث شرایط بحرانی بازار هستند. برای ایجاد یک جهش قیمتی، نهنگ نیازمند ایجاد موقعیت استقراضی است که به‌اندازه کافی بزرگ باشد تا با به‌کارگیری بخشی از این موقعیت، یک جهش قیمتی را پدید آورد. سپس بقیه موقعیت‌های استقراضی خود را به‌تدریج و با برنامه‌ای مشخص در بازار وارد می‌کند تا روند صعودی قیمت را حفظ کند. درنتیجه ارز دیجیتال موردنظر شاهد افزایشی مصنوعی در قیمت خود بوده و نهنگ موردنظر، روز معاملاتی خود را با سود بسیار بالای به‌دست آمده از بازی دادن معامله با مارجین چیست؟ موقعیت استقراضی خود تمام می‌کند.

یک بازی حرفه ای

با توجه به دشواری‌هایی که در ایجاد یک معامله حساب‌شده مارجین وجود داشته و پتانسیل شدید ضرر و زیان موجود در معامله‌ها که توسط صرافی‌ها یا معامله گران ایجاد می‌شود، تعداد محدودی از صرافی‌ها مانند بیتمکس و بایننس معاملات مارجین را ارائه می‌دهند. این صرافی‌ها اغلب از معامله‌گران مارجین درخواست می‌کنند که مدرکی معتبر از وضعیت مالی‌شان ارائه دهند. برای صرافی‌ها مناسب به نظر می‌رسد که این حوزه از دنیای وسیع بی‌قانون ارزهای دیجیتال را، خودشان قانون‌گذاری کنند. خطرات معاملات مارجینی که قانون‌گذاری نشده‌اند، این است که فقدان سرمایه در این معاملات می‌تواند به چند برابر موقعیت اولیه تبدیل شده و نقدینگی بازار ارزهای دیجیتال را در معرض خطر قرار دهد.

مارجین تریدینگ یک بازی حرفه‌ای است که مخاطرات و ریسک‌های آن نیز حرفه‌ای می‌باشد. با این وجود باید آگاه باشید که صرف‌نظر از توانایی‌های تریدینگ شما، بازار ممکن است بر خلاف پیش بینی‌های شما حرکت کند. جهش‌های مصنوعی قیمت ارزهای دیجیتال حتی ممکن است با تلقین روند صعودی، معامله گران عادی را به دام بیاندازد. البته این جهش مصنوعی به‌محض اتمام معاملات کاذب، به‌سرعت فروکش خواهند کرد.

تفاوت معاملات Spot و Margin؛ کدام روش معاملاتی را در بازار ارزهای دیجیتال انتخاب کنیم؟

تفاوت سیستم معاملاتی اسپات و مارجین عمدتا در ریسک به ریوارد یا میزان معامله با مارجین چیست؟ سود در برابر ضرر این سیستم‌های معاملاتی برای معامله‌گران است. به طور کلی بازار کریپتو نسبت به بازار‌های دیگر از جمله معاملات سهام، اوراق قرضه، کالا‌ها، ارزها و غیره پر ریسک‌تر است؛ مثلا بیت‌کوین آنقدر بی‌ثبات است که افزایش و کاهش قیمت آن تا ۱۰ درصد در روز هم، چندان غیر عادی به نظر نمی‌رسد. معاملات اسپات با قیمت لحظه‌ای یا فعلی بازار انجام ‌می‌شود؛ یعنی هنگامی که معامله‌ای انجام می‌دهید باید کل پول آن معامله را در حساب خود داشته باشید و در همان لحظه باید کل مبلغ خرید خود را تسویه کنید، ولی در معاملات مارجین نیاز نیست کل مبلغ یک معامله را در حساب خود داشته باشد و تنها با داشتن مقداری پول در حساب خود و قرار دادن آن به عنوان وثیقه، می‌توانید باقی هزینه معامله را از صرافی قرض کنید و معامله خود را انجام دهید. در این مقاله به تفاوت معاملات اسپات و مارجین، توضیح هر‌کدام از آن‌ها، تشریح اصطلاح کال‌مارجین (Margin Call) و پوزیشن‌های لانگ و شورت (Long Position – Short Position) و روش کاهش ریسک معاملات در مارجین می‌پردازیم.

تفاوت‌ معاملات اسپات و مارجین

نحوه عملکرد بازار اسپات به این صورت است که، شما در آن کوین‌های خود را مستقیما به پول نقد، استیبل کوین‌ها مثل تتر یا سایر رمز ارزها مثل بیت‌کوین تبدیل می‌کنید و در واقع با انجام این معاملات صاحب آن دارایی می‌شوید. در بازار مارجین این روند پیچیده‌‌تر و پرریسک‌تر است؛ هر چند میزان سود حاصله نیز در مقابل پذیرفتن ریسک معامله در آن، بسیار بیشتر است.

میزان سود یا ضرر در معاملات مارجین در بازار کریپتو معمولا بین ۲ تا ۱۰۰ برابر است. در این شیوه معامله، شما در واقع پولی را از صرافی قرض می‌گیرید و با آن پول افزایش یا کاهش قیمت یک ارز دیجیتال را پیش‌بینی می‌کنید؛ اگر روند قیمتی آن ارز را درست پیش‌بینی کرده باشید، سود خود را برداشته و پولی که به عنوان قرض گرفته‌اید را برمی‌گردانید و اگر روند قیمتی را اشتباه پیش‌بینی کرده باشید، باید مبلغ قرض، سود صرافی و کارمزد تراکنش را بازگردانید. در ادامه به بررسی دقیق‌تر هر کدام از این شیوه‌های معاملاتی می‌پردازیم.

معاملات اسپات چیست؟

قانون اولیه معاملات این است که بیش از موجودی خود روی یک معامله ریسک نکنید و رعایت این قانون در بازار اسپات بسیار آسان است؛ در معاملات Spot تنها پرداختی شما کارمزد معاملات است که بسته به صرافی‌ای که در آن معامله می‌کنید و میزان پولی که با آن معامله می‌کنید، بین ۰.۱ تا ۲ درصد مبلغ معامله، متغیر است. البته اگر سود کنید، در برخی صرافی‌ها مبلغی را به عنوان مالیات نیز باید پرداخت کنید.

با مثالی به نحوه عملکرد بازار اسپات می‌پردازیم؛ مثلا شما یک عدد بیت‌کوین را در قیمت ۵۰,۰۰۰ دلار می‌خرید اگر قیمت آن به ۵۵,۰۰۰ دلار برسد، ۵,۰۰۰ دلار یا معادل ۱۰ درصد سود می‌کنید و اگر قیمت آن به ۴۵,۰۰۰ دلار برسد، ۵,۰۰۰ دلار یا معادل ۱۰ درصد ضرر می‌کنید.

ریسک این معاملات را می‌توان با گذاشتن حد ضرر، حد سود و Stop-Limit کاهش داد. نحوه عملکرد این قابلیت در صرافی به نحوی است که زمانی که این سفارشات را ثبت می‌کنیم، صرافی به صورت خودکار و با رسیدن قیمت به قیمت ثبت شده توسط ما اقدام به فروش دارایی ما می‌کند و باعث می‌شود از ضرر بیشتر جلوگیری شود.

معاملات مارجین چیست؟

معاملات مارجین نوعی شرط‌بندی روی پیش‌بینی قیمت یک کوین یا توکن است. اکثر صرافی‌ها تا ۲۰ برابر یعنی با نسبت ۱ به ۲۰ به شما اهرم یا لوریج (Leverage) می‌دهند؛ یعنی شما تا ۲۰ برابر موجودی خودتان می‌توانید خرید کنید؛ ولی در بعضی از آن‌ها تا ۱۰۰ برابر موجودی خودتان یعنی نسبت ۱ به ۱۰۰ برابر به شما توان خرید داده می‌شود. مثلا اگر شما ۱۰۰ دلار دارید و از لوریج ۱۰۰ استفاده می‌کنید، می‌توانید ۱۰,۰۰۰ دلار خرید کنید که ۹,۹۰۰ دلار آن را قرض گرفته‌اید. در لوریج ۲۰، شما با پرداخت ۵ درصد از معامله با مارجین چیست؟ قیمت یک کوین می‌توانید آن‌را به طور کامل بخرید؛ مثلا اگر می‌خواهید یک بیت‌کوین را با قیمت ۵۰,۰۰۰ دلار با لوریج ۲۰ بخرید، ۲,۵۰۰ دلار وثیقه می‌گذارید و ۴۷,۵۰۰ دلار باقی مانده را وام (قرض) می‌گیرید. اگر قیمت بیت‌کوین ۱۰ درصد افزایش پیدا کند و به ۵۵,۰۰۰ دلار برسد، پول شما ۲ برابر می‌شود که یعنی ۱۰۰ درصد سود کرده‌اید. اما اگر قیمت بیت‌کوین ۱۰ درصد کاهش یابد و به ۴۵,۰۰۰ دلار برسد، ضرر شما ۲ برابر بیشتر از مبلغی که در ابتدا آورده‌اید می‌شود؛ یعنی ۲۰۰ درصد ضرر خواهید کرد. اما به طور کلی معاملات مارجین به این شکل عمل نمی‌کنند و هنگامی که اصل پول خود را از دست می‌دهید، صرافی معامله شما را می‌بندد و اجازه نمی‌دهد که پولی که از آن قرض گرفته‌اید از بین برود.

کال مارجین (Margin Call) یا لیکویید (Liquid) شدن در بازار کریپتو چیست؟

در واقع کال مارجین یا لیکویید شدن در کریپتو، وضعیتی است که میزان زیان معاملات از حد مجاز آن بیشتر شده باشد در این حالت صرافی وثیقه گذاشته شده را بر‌می‌دارد و معامله را می‌بندد.

اتفاقی که در کال مارجین می‌افتد، این است که در مثال بالا اگر قیمت بیت‌کوین به ۴۷,۵۰۰ دلار نزدیک شود، شما به از دست دادن ۲,۵۰۰ دلار وثیقه خود نزدیک می‌شوید و صرافی برای جلوگیری از این اتفاق به شما پیغام می‌دهد و از شما می‌خواهد به مبلغ وثیقه خود اضافه کنید؛ اگر شما این پیغام را نبینید، وجه وثیقه مورد نیاز را نداشته باشید یا به سرعت برای تامین آن وجه اقدام نکنید، حساب شما لیکویید (Liquid) می‌شود. این اتفاق زمانی می‌افتد که صرافی معامله شما را به طور خودکار می‌بندد و وثیقه شمارا برای پرداخت به وام دهندگانی که اصل و سود پول خود را می‌خواهند، می‌فروشد و همچنین کارمزد معاملات خود را نیز دریافت می‌کند. بنابراین قبل از اینکه بیت‌کوین به قیمت ۴۷,۵۰۰ دلار برسد، شما کل ۲,۵۰۰ دلار خود را از دست می دهید.

در ۱۲ مارس سال ۲۰۲۰ (۲۲ اسفند سال ۱۳۹۸) قیمت‌ بیت‌کوین در چند ساعت به طور ناگهانی از ۸,۰۰۰ دلار به ۳,۶۰۰ دلار سقوط کرد و در ۲۴ ساعت نزدیک به ۱ میلیارد دلار پوزیشن لانگ (خرید استقراضی) لیکویید شد.

پوزیشن لانگ و پوزیشن شورت (Long Position – Short Position) چیست؟

پوزیشن یا موقعیت لانگ و شورت در واقع یک نوع شرط بندی روی افزایش یا کاهش قیمت یک ارز در بازار مارجین است؛ که شما افزایش قیمت (پوزیشن لانگ) یا کاهش قیمت (پوزیشن شورت) رمزارز‌ها را پیش‌بینی می‌کنید. در اکثر مواقع، این پیش‌بینی‌ها با اهرم یا لوریج انجام می‌شود.

هنگامی که پوزیشن لانگ باز می‌کنید، در واقع شما یک کوین یا توکن را می‌خرید و در پوزیشن شورت شما مقدار مشخصی از یک کوین مثلا بیت‌کوین را در تاریخی که از قبل تعیین شده‌ می‌فروشید، در صورتی که هنوز مبلغ خرید آن‌را پرداخت نکرده‌اید. هدف از انجام این کار این است که بتوانیم آن‌را پایین‌تر از قیمتی که طرف مقابل برای آن پرداخت کرده است، از او بخریم.

چگونه می‌توان ریسک معاملات مارجین را کاهش داد؟

معاملات مارجین در بازار کریپتو به دلیل نوسانات قیمتی بالا بسیار پر‌ریسک است؛ اگر علاقه‌مند به معامله در این بازار هستید می‌توانید هم زمان از معاملات لانگ و شورت برای کاهش ریسک در معاملات مارجین استفاده کنید، که به معنای معامله در دو جهت عکس هم بر روی یک رمز ارز است، که هدف از آن کنترل و مدیریت سرمایه توسط روش هجینگ (Hedging) در مواقعی است که معامله با مارجین چیست؟ معامله با مارجین چیست؟ پوزیشن سنگینی روی حرکت قیمت در یک جهت باز کرده‌اید. ولی قیمت در جهت دیگر حرکت می‌کند. در این مواقع با استفاده از روش هجینگ ریسک معاملات خود را کاهش می‌دهید و می‌توانید با استفاده از این روش به سود برسید. این روش به طور گسترده‌ای در همه بازار‌ها برای محافظت از سرمایه‌گذاران در برابر ضررهای بزرگ استفاده می‌شود و با توجه به نوسانات بازار کریپتو، استفاده از این روش در این بازار اهمیت بیشتری نسبت به بازار سهام دارد.

جمع بندی

معاملات در بازارهای مالی به دو روش مختلف اسپات و مارجین امکان پذیر است، هر معامله‌گر می‌تواند با توجه به توانایی، میزان ریسک‌پذیری و دانش خود، از هر کدام از این روش‌ها برای کسب سود استفاده کند. در این مقاله به تفاوت معاملات اسپات و مارجین، توضیح هر‌کدام از آن‌ها، تشریح اصطلاح کال‌مارجین (Margin Call) و پوزیشن لانگ و شورت (Long Position – Short Position) و روش کاهش ریسک معاملات در مارجین پرداختیم.

خرید با مارجین چیست؟

خرید با مارجین (Buy on Margin) زمانی رخ می‌دهد که سرمایه‌گذار پول مورد نیاز برای خرید یک دارایی را با قرض گرفتن مبالغی از بانک یا کارگزار عامل خود به‌دست بیاورد.

خرید با مارجین اشاره به پرداخت اولیه‌ای دارد که به کارگزار جهت خرید دارایی انجام شده است. برای مثال، 10% از مبلغ پیش‌پرداخت شده و 90% هزینهٔ خرید نیز توسط کارگزار تأمین می‌گردد. سرمایه‌گذاران از سهم‌های مارجین‌پذیر در حساب کارگزاری‌شان به‌عنوان نوعی وثیقه استفاده می‌کنند.

قدرت خریدی که یک سرمایه‌گذار در حساب کارگزاری‌اش دارد بازتابی از مجموعه اندازهٔ پرداخت‌های دلاری‌ای است که او می‌تواند بدون هیچ ظرفیت مارجینی انجام دهد. معامله‌گرانی که بر روی کاهش قیمت سهم‌ها معامله می‌کنند (Short Sellers) از مارجین جهت انجام معاملات خود بهره می‌برند.

نکات مهم:

• خرید با مارجین بدین معنی است که شما در حال سرمایه‌گذاری با پولی هستید که از بانک یا کارگزاری خود قرض گرفته‌اید.
• خرید با مارجین در شدت بخشیدن به هر دو حالت سود و زیان معامله مؤثر می‌باشد.
• اگر موجودی حساب شما به زیر سطح مارجین حسابتان برسد، کارگزار شما می‌تواند تمام یا بخشی از پورتفوی شما را بفروشد تا حساب شما را از ضرر خارج کند.

درک خرید با مارجین

هیئت مدیرهٔ بانک مرکزی ایالات متحده آمریکا سطح مارجین سهام را تعیین می‌کند. تا سال 2019، هیئت مدیره فدرال رزرو تعیین کرده است تا سرمایه‌گذار حداقل 50 درصد از مبلغ مورد نیاز برای خرید سهم را باید خودش پرداخت کند. سرمایه‌گذار می‌تواند 50 درصد باقی‌مانده را از بانک یا کارگزار عامل خود قرض بگیرد.

با وجود این وام‌ها، سرمایه‌گذاران باید در نهایت پول دریافت‌شدهٔ خود را به‌علاوهٔ بهرهٔ توافق شده پرداخت کنند. نرخ بهرهٔ ذکرشده بسته به کارگزاری‌های مختلف و مقدار پول وام‌داده شده تغییر می‌کند. بهرهٔ ماهانه هر ماهه در حساب شما در کارگزاری لحاظ می‌شود.

اساساً خرید با مارجین اشاره به سرمایه‌گذاری با پول قرض گرفته شده دارد. هر چند در این روش مزایایی موجود دارد، این کار برای سرمایه‌گذارانی است با سرمایهٔ اندک که می‌تواند بسیار ریسکی باشد.

خرید با مارجین چگونه کار می‌کند؟

سرمایه‌گذاری را در نظر بگیرید که 100 سهم از کمپانی الف را با قیمت 100 دلار به‌ازای هر سهم خریداری می‌کند. سرمایه‌گذار نیمی از مبلغ سرمایه‌گذاری را از سرمایهٔ شخصی خودش تأمین می‌کند و نیمی دیگر از مبلغ مدنظر را با وام گرفتن (یا همان خرید با مارجین) تأمین می‌کند. بدین ترتیب سرمایه‌گذار با این شیوه می‌تواند 5000 دلار نیز برای سرمایه‌گذاری خود به‌دست آورد. یک سال بعد، قیمت هر سهم به مبلغ 200 دلار می‌رسد. سرمایه‌گذار سهام خود را با مبلغ کلی 20000 دلار می‌فروشد و 5000 دلار را به کارگزار عامل خود پس می‌دهد.

برای اینکه متوجه نحوهٔ خرید با مارجین بشویم، باید این روند را بدون در نظر گرفتن مقدار هزینه‌های بهرهٔ ماهانه بررسی کنیم. هرچند میزان بهره بر روی مقدار سود و زیان‌ها تأثیرگذار است، اما مقدار این بهره در مقابل مارجین تعیین‌شده بسیار اندک و ناچیز می‌باشد.

سرمایه‌گذاری را در نظر بگیرید که 100 سهم از کمپانی الف را با قیمت 100 دلار به‌ازای هر سهم خریداری می‌کند. سرمایه‌گذار نیمی از مبلغ سرمایه‌گذاری را از سرمایهٔ شخصی خودش تأمین می‌کند و نیمی دیگر از مبلغ مدنظر را با وام گرفتن (یا همان خرید با مارجین) تأمین می‌کند. بدین ترتیب سرمایه‌گذار با این شیوه می‌تواند 5000 دلار نیز برای سرمایه‌گذاری خود به‌دست آورد. یک سال بعد، قیمت هر سهم به مبلغ 200 دلار می‌رسد. سرمایه‌گذار سهام خود را با مبلغ کلی 20000 دلار می‌فروشد و 5000 دلار را به کارگزار عامل خود پس می‌دهد.

در نهایت در این مثال سرمایه‌گذار سرمایهٔ خود را سه‌برابر می‌کند و با 5000 دلار سرمایه‌گذاری، 15000 دلار به‌دست می‌آورد. اگر معامله‌گر همان تعداد سهام را با پول خودش خریده بود، او تنها می‌توانست سرمایهٔ خود را از 5000 دلار به 10000 دلار برساند.

حال در نظر بگیرید که قیمت سهام به‌جای دو برابر شدن طی یک سال، به نصف خود و به مبلغ 50 دلار برسد. در این حالت سرمایه‌گذار تمام سهام خود را با مبلغی به‌اندازه 5000 دلار می‌فروشد. از آنجایی که او باید مبلغ 5000 دلار را به کارگزاری پس بدهد، پس او در این مدت 100 درصد ضرر کرده است. اگر او در این سرمایه‌گذاری از مارجین نیز استفاده نمی‌کرد، باز هم دچار ضرر می‌شد، اما فقط 50 درصد 5000 دلار، یعنی 2500 دلار از پولش را از دست می‌داد.

چگونه خرید با مارجین را انجام دهیم؟

کارگزار مبلغی تحت عنوان مارجین اولیه و مقداری نیز با عنوان “مارجین نگهداری – Maintenance margin” وضع می‌کند که این مبالغ باید در حساب معامله‌گر پیش از استفادهٔ او از مارجین وجود داشته باشند. (مارجین نگهداری حداقل مبلغی است که یک سرمایه‌گذار باید در حساب مارجین خود پس از خرید با مارجین داشته باشد. این مبلغ 25 درصد از ارزش کل دارایی‌های شخص است. این نرخ توسط بازار سهام نیویورک – NYSE و سازمان تنظیم مقررات صنعت مالی – FIRNA تعیین و تصویب می‌گردد.)
قرارداد اختیار معامله خرید (Call Option) چیست؟
این مقدار همچنین بستگی زیادی به میزان اعتبار شخص سرمایه‌گذار دارد. مارجین نگهداری برای کارگزاری لازم است، زیرا باید یک مبلغ حداقلی‌ای در حساب سرمایه‌گذار نزد کارگزار وجود داشته باشد.

در نظر بگیرید که سرمایه‌گذاری قصد دارد تا مبلغ 15000 دلار را برای سرمایه‌گذاری کردن بپردازد و مارجین نگهداری‌ای که توسط کاگزاری وضع شده است نیز 50 درصد از کل حساب این شخص است. اگر در طی زمان ارزش سهام شخص به زیر 7500 دلار برسد، شخص به اصطلاح “مارجین کال – Margin Call” شده و کارگزار می‌تواند دارایی‌های او را تا بازگشت اعتبار حسابش به 7500 دلار بفروشد. همچنین این امکان وجود دارد که خود سرمایه‌گذار دارایی‌های خودش را بفروشد و یا با پول نقد میزان کسری حساب را جبران نماید. اگر سرمایه‌گذار با تأمین مالی مورد نیاز جهت بازگشت حساب به‌سطح مارجینِ نگهداری موافقت نکند، کارگزار مجاز است تا دارایی‌های سرمایه‌گذار تا بازگشت به سطح مارجین نگهداری بفروشد.

چه کسانی باید از خرید با مارجین استفاده کنند؟

به‌طور کلی، افراد تازه‌کار در بازار به‌هیچ وجه نباید از خرید با مارجین استفاده کنند. زیرا این نوع خرید نیازمند سطح معامله با مارجین چیست؟ بالایی از تحمل ریسک دارد و باید هرگونه سرمایه‌گذاری به این شکل را به دقت رصد نمود. نگاه به افت ارزش سبد سهام (پورتفوی) برای بیشتر افراد به اندازه کافی استرس زا می‌باشد. علاوه بر این، پتانسیل بالای سقوط بازار و افت شدید قیمت‌ها همواره وجود دارد. این خود باعث افزایش هر چه بیشتر ریسک حتی برای سرمایه‌گذاران با تجربه می‌شود.

با این حال، مبلغ برخی از انواع معاملات مانند معاملات آتی کالا، همواره توسط خرید با مارجین تأمین می‌شود. اما در معاملات دیگر مانند قراردادهای اختیار معامله (Option Contracts)، باید تماماً به‌صورت نقد پرداخت شوند. برای اکثر سرمایه‌گذارانی که تمرکز اصلی‌شان را بر روی بازارهای سهام و اوراق قرضه معطوف کرده‌اند، خرید با مارجین تنها ایجاد ریسک غیرضروری برای آنها می‌کند.

تجربه یا نظر خود را در مورد خرید با مارجین به اشتراک بگذارید. آیا تا به حال کال مارجین شده اید؟